In die 1970’s tot 80’s het baie van ons seuns en jongmanne vanaf die huis vertrek, om ons landsgrens te beskerm teen landsvyand. Aan die begin was daar groot waardering en erkenning vir ons seuns en manne, maar later het dit alles geëindig in ’n grys wolk van stilte … want daar is “vrede” gemaak.

Ons helde is nie meer genoem nie, en die wat huiswaarts gekeer het, was stil en verslae.

So baie het hulself “verloor” aan die grens – teruggekom as wrakke of lewende dooies. Want hulle het vriende en makkers rondom hul sien sterf op verskriklike maniere – uitmekaar geskiet, vermink, en self sielkundig verniel of vernietig…

Maar by die huis het niemand verstaan nie. Nie hulle familie nie, nie hulle vrouens nie, nie hulle werkgewers nie …

Baie het hulle aan drank en vroue vergryp, die kerk verlaat, ’n egskeiding deurgegaan … Sommige kon nie ’n vaste werk behou nie, óf het die lewe vir hul geliefdes bitter moeilik gemaak – die prooi van onredelike woedebuie en depressie …

Niemand het hulle verstaan nie, en hulle het nie verstaan wat gebeur het nie. So moes hulle vir die res van hul lewe worstel met die vraag: Waarom het ék oorgebly? Was dit nodig? Was alles tevergeefs?

Vandag wil ons vir hulle sê: Nee! Dit was nié verniet nie.

Waarom sê ons so?

Want as ’n mens se hart reg is, en jy vir die regte saak stry, is dit nóóit verniet nie, en nóóit ’n verlore stryd nie. Selfs al lyk dit ook so.

Dink só daaraan:

Wat sien die ongelowige wêreld as hulle na die kruis op Golgota kyk?

Hulle sien ’n lewe wat goed begin is in Betlehem, spoed optel met groot getalle volgelinge, wonderwerke en tekens en woorde vol belofte … en toe loop alles skeef – die Verlosser sterf, soos alle mense sterf. Nee, veel erger, Hy sterf op die skandelikste en wreedste manier wat hulle daardie tyd kon uitdink.

Onskuldig. Verniet.

Wat sien ons, die gelowige kinders van God, as ons na die kruis op Golgota kyk?

Ons sien ons Verlosser, Jesus Christus, en ons sien die grootste wonderteken ooit – meer as al die klein oorwinnings (verlamdes wat weer kon loop, blindes wat weer kon sien, melaatses wat gesond word). Ons sien God wat mens geword het, sodat Hy vir ons sondes versoening kon doen. Ons sien Christus Wie uit die dode opgestaan en oorwin het.

Ja, Hy hét oorwin, ons weet dit vas en seker, al moet ons vandag nog steeds fisies die gevolge dra van ons sonde, en al gaan ons nog steeds dood aan die einde van ons lewe. Vir ons het die dood nou net ’n deurgang geword na dié lewe – die éwige lewe, waar daar geen oorlog, geen pyn, geen verdriet en geen misverstande meer is nie.

In Christus is ons ook oorwinnaars.

Méér as oorwinnaars!

Ons seuns het grens toe gegaan omdat hulle opgeroep is vir landsdiens – diens aan hul land en volksgenote. Met daardie doel was daar niks fout nie. Dit was ’n edel doel. Dit was goed en reg.

Hulle kan trots wees op hulself. Hulle móét trots wees op hulself. Ons móét trots wees op hulle. Hulle is oorwinnaars, selfs al is ons land deur ander verraai.

Ons moet ons manne ondersteun en gebrokenes help. Ons moet die geskiedenis van hul heldedade aan ons kinders vertel, sodat die regte trots kan voortleef – die trots van ’n volk wat nié saam met die verraaiers oorgegee het en gesê het: “Kom, vat ons land” nie.

Ons ís oorwinnaars.

Ons hoef nie te maak asof ons lewende dooies, hulpelose slawe, onderdruk deur vreemdelinge en vertrap deur lae verraaiers, is nie. Ons is oorwinnaars as ons net weer ons voete vas plant hierop:

• ons Bybel (in Afrikaans is dit die Bybel wat heel eerste vertaal is uit die grondtale, die 1933/53)
• ons geloofserfenis (die berymde Psalms, die Belydenisskrifte, waarin herhaal word wat ons glo, vanuit die Bybel)
• ons geskiedeniserfenis (ons monumente, geskiedenisboeke, Afrikanerkultuur en taal).
• Ons landen ons grond.

God het ons hier geplaas, in hierdie mooi land. Hier het Hy van ons ’n volk gemaak, en daarom moet ons dit so handhaaf en beskerm.

Maar ons eintlike oorwinning lê daarin dat ons weet: Ons eindbestemming is nie binne óf buite landsgrense nie, maar daar waar ons nog nie kan sien nie, maar wel van weet – op die nuwe aarde…

In Christus is ons oorwinnaars, méér as oorwinnaars!

En niemand (geen verraaier of leuenprediker of swartsmeerder) kan dit óóit van ons wegneem nie.

(Christina Vorster)

 

Meer oor die ANB Kontak die ANB  Donasies  Lidmaatskap Gesiggieblad (Facebook)