Deur Koos Venter op Saterdag 12 November 2022 tydens ANB Jaarvergadering

Oom Jaap Marais sou vanjaar, 2 November, 100 jaar oud geword het. Die meeste van ons vandag hier teenwoordig het oom Jaap geken en saam met hom gewerk.
Ons kan tot vanaand donker praat oor al sy goeie hoedanighede en sy stryd. Maar ek wil graag ‘n vinnige oorsig gee oor ‘n paar aspekte van sy lewe as volksleier. Dan wil ek graag die volgende vraag beantwoord: “Hoe gebruik ons Jaap Marais se nalatenskap vir die toekoms? Wat is dié merkwaardige volksman se boodskap aan die jonger mense?”

Een van die groot voordele van Oom Jaap se aanslag as leier was sy werk as skrywer. Ons gebruik almal vandag nog sy toesprake en gesegdes. Ongelukkig het hierdie feit ook sy nadele gehad, want baie van sy volgelinge was so afhanlik van sy dink- en skryfwerk, dat hulle nooit geleer het om self onafhanklik te dink en sake te ontleed nie.
As voorbeeld kan ek noem wat destyds in die binnekring van die HNP gebeur het enkele maande na sy dood. Toe ons by die party se Beplanningskomitee-vergaderings hier teen einde Januarie 2001 begin bespreek wat die kongres-tema van daardie jaar moet wees, sit die manne wat al die jare saam met Oom Jaap gewerk het vir mekaar en kyk. Hulle het nie geweet waaroor ons moet praat nie, want Oom Jaap het altyd so sterk gelei, dat hulle gewoonlik gesit en wag het dat hy ‘n voorstel maak. Dan sê almal dis reg, ons maak so.
Dít is die gevaar van so ‘n sterk leier – op die ou einde kry mens ‘n klomp ja-broers rondom hom wat nie krities kan dink nie. Na Oom Jaap se dood het hulle vinnig saam met die nuwe leier die pad byster geraak, want hulle het nie die moed van hul oortuiging gehad om dié nuwe leier teen te staan toe hy koers verloor nie.

Ek wil dus graag hê dat ons moet leer om soos ‘n Jaap Marais te dink en te ontleed, sodat die volgende geslag kan weet hoe om die leiding te neem. Dit is eenvoudig as jy die beginsels verstaan en die kennis het.

Party mense het op Oom Jaap se begrafnis gesê dat hy die beste Eerste Minister was wat Suid-Afrika nooit gehad het nie. Ander het hom ‘n profeet genoem. Ons het hom geken as ‘n visioenêre en beginselvaste leier. Maar bitter min mense besef die konteks van Oom Jaap se lewestaak in die geskiedenis van die Afrikanervolk.
Besef ons dat as Jaap Marais ná 1977, toe hy leier van die HNP geword het, nie dáár was nie – as hy soos ander voor en na hom ook onder druk gevou het – sou 27 April 1994 waarskynlik al iewers in die 1980’s gebeur het?

Hierdie is nie ‘n wilde, ongegronde stelling nie. PW Botha en sy makkers het die grondwet waarmee hulle die Indiërs en Kleurlinge deel van die regering gemaak het, alreeds tien jaar vroeër geskryf en in 1984 (ná die referendum van 1983), geïmplimenteer. Die leierskap en optrede van net een man wat sy party geïnspireer het en – selfs nadat hulle sy party probeer vernietig het met die stigting van die KP – steeds by die suiwer beginsels van Afrikanernasionalisme vasgestaan het, het die oorgawe vertraag.

Ons ken mos ook die latere geskiedenis. Ons weet hoe oom Jaap se eie voorstel gevat en omgedop is, en ‘n valse “Afrikaner Volksfront” gestig is om uiteindelik vir Constand Viljoen en “Die Generaals” in te bring, sodat die volk by die 1994 se verkiesing moet uitkom. Ons ken die rol wat oom Jaap daar gespeel het. Weereens was dit een man wat vasgestaan het en die bedrog in “regse” geledere stuk vir stuk ontbloot het.
Ek weet nie hoeveel van julle dit geweet het nie, maar daar was mense wat in die HNP se Dagbestuur gesit het – onder andere manne soos Koos Hough en Danie Varkevisser – wat oom Jaap kwalik geneem het oor sy standpunt en optrede teen die Afrikaner Volksfront. Hulle wou hê die HNP moes deel word van die Volksfront.
Oom Jaap het egter gesê: “Ek ruik rot. Hier is moeilikheid”.
Hy het vrae gehad oor die “Generaals” en ander bedenklike karakters wat skielik deel van die ”regse” stryd geword het. Omdat hy die kennis gehad het, kon hy die regte besluite neem. Een man se optrede in daardie era het waarskynlik ‘n verskil gemaak wat later in ons geskiedenis deurslaggewend gaan wees, want die volgende geslag sal ontdek dat daar wel ‘n alternatief was!

Oom Jaap verdien al die goeie dinge wat oor hom gesê word. Maar hy het ‘n baie eenvoudige resep gehad. Die kern van hierdie resep is die suiwer beginsels van nasionalisme.

As ons elkeen ons eie familiegeskiedenis gaan bestudeer, verstaan ons baie keer nie ons oupagrootjies nie en oordeel ons dalk maklik. Maar mens moet altyd die saak oordink binne konteks van die tydperk in die geskiedenis waartydens hulle geleef het.
Die eerste geslag na die Tweede Vryheidsoorlog het gewroeg met sekere dinge, veral met die dood van geliefdes en die verwoesting van alles wat met harde werk opgebou is. Hulle het beslis ook gewroeg oor die regverdigheid van God. Dis ‘n logiese menslike emosie.
Daardie geslag het geloofsvrae gehad. Ons besef dit nie aldag nie, want dis nie noodwendig so deur die geskiedskrywers opgeteken nie.

Maar dink uself in – jy is ‘n Godvresende persoon wat volgens jou geloofsoortuigings probeer lewe. Jy is ‘n boer met sewe kinders. Dan word jy deur die aggressie en gierigheid van ‘n wêreldmoondheid gedwing om oorlog te maak om jou land en volk se reg te verdedig. Ná die oorlog kom jy uit krygsgevangeskap terug vanaf St. Helena of Ceylon en hier is niks oor nie. Nie ‘n vrou wat op jou wag nie. Sy en jou kinders is almal dood.
Of dink aan die lot van die Boervrouens en hul ontberigs in die konsentrasiekampe. Sommige het net ‘n paar kinders verloor. Sommige het al hul kinders verloor. Baie se mans is op die slagveld oorlede. Dan was daar nog die onnoembare optredes van die Engelse soldate en die Joiners in die kampe! Dink aan die emosies van daardie mense in die dekades ná die oorlog, asook die effek wat dit op die geslag direk na hulle gehad het.

Ons is almal mense, maar ons het nie altyd die kennis om perspektief oor daardie geslagte van ons volk se werklikhede te kry nie. Die hartseer en rou moes iets aan ons voorouers gedoen het en tog het hulle nie die pad van humanisme – soos so baie mense vandag – gekies nie. Bittemin van hulle het hul geloof verloor of God begin verloën, soos ons deesdae gereeld onder Afrikaners sien gebeur.
Hulle het eerder gekies om die dankbaarheidspad van Habakuk te bewandel. Die pad wat so beskryf word in Habakuk 3: 17-19, wat so lui: “Alhoewel die vyeboom nie sal bloei en aan die wingerdstokke geen vrug sal wees nie, die drag van die olyfboom sal teleurstel en die saailande geen voedsel oplewer nie, die kleinvee uit die kraal verdwyn en geen beeste in die stalle sal wees nie — nogtans sal ek jubel in die Here, ek sal juig in die God van my heil. Die Here Here is my sterkte, en Hy maak my voete soos dié van herte, en Hy laat my tree op my hoogtes.”

Oom Jaap Marais is gebore in 1922 as deel van daardie besondere eerste geslag na die Tweede Vryheidsoorlog. Sy pa was op St. Helena. Hy was lid van die Vryburg-kommando wat ongelukkig gedwing is om saam met genl. Piet Cronje oor te gee, hoewel dit teen sy eie wil was.
Oom Jaap se ma was in die konsentrasiekamp op Klerksdorp. Hy was dus deel van ‘n geslag Afrikaners wat nog direk kontak gehad met mense wat eerstehands die oorlog beleef het. Sy pa kon nog vir hom presies vertel wat gebeur het op die slagveld en sy ma kon vir hom presies vertel hoe dit was in ‘n konsentrasiekamp.

In plaas van om, soos baie ander gesinne, uit nood stede toe te trek, het oom Jaap se ouers op die plaas gebly en voor begin. Die voordeel daarvan vir oom Jaap was dat hy sonder blootstelling aan al die buite invloede, in ‘n nasionalistiese huis groot geword het.
Soos dit maar altyd gaan met ‘n volk as dit te goed met hom gaan, het ons as Afrikaners later jare begin dink dis ons reg om universiteit toe te gaan. Oom Jaap was nooit op universiteit nie. Hy het gaan werk en buitemuurs gestudeer. Hy het eers ‘n diploma verwerf en later ‘n B.A. graad met – onder andere – regsvakke, gedoen. As jongman het hy by verskeie instansies gewerk as sekretaris. Hy was baie goed met administrasie, wat waarskynlik die grondslag gelê het vir sy vermoëns as aktiewe skrywer in sy latere lewe.

Ek het die besonderse voorreg gehad om vir amper agt jaar aan die voete van Jaap Marais te leer. Ek was ook nie universiteit toe nie, en het op eie koste na-uurs by die destydse Technikon RSA gestudeer. Maar in die tyd wat ek saam met Oom Jaap gewerk het, het ek waarskynlik genoeg kennis en ervaring opgedoen om ‘n hele paar grade te verwerf in onderwerpe soos politieke wetenskap, internasionale politiek, geskiedenis, genetika, sosiologie, letterkunde en die Afrikaanse taal. Dit wat ek by oom Jaap geleer het, was meer werd as enige kursus wat hierdie onderwerpe op universiteit aanbied.
As jy gaan kyk waar die liberale joernaliste beland wat politieke wetenskap of internasionale politiek bestudeer… die meeste van hulle word “handperde van die kommuniste”, soos Jaap Marais sou sê. Maar by hom kon ‘n mens koers en perspektief kry. Daar was nie ‘n beter leermeester as hy nie.

Ek het die voorreg gehad om ‘n paar keer saam met hom te werk in sy studeerkamer. Hy het ‘n groot L-vormige studeerkamer gehad met ‘n baie waardevolle boekversameling. Dit kon rofweg in drie kategorië opgedeel word – Afrikaanse en Engelse letterkunde, politiek en geskiedenis en dan ook ‘n persoonlike lessenaar, waar hy onder andere sy literatuur oor onderwerpe soos genetika, honde, perde ens. aangehou het.
Dit was by sy politieke lessenaar waar hy die meeste tyd deurgebring het. Daar, omring deur sy politieke- en geskiedenis boeke het hy sy aktuele politieke skryfwerk en korrespondensie gedoen.
Almal van ons weet hoe kon hy sy politieke opponente of openbare figure soos Wimpie de Klerk, Willie Esterhuyzen, Frits Kok of ds. Henno Cronje van die ATKV pakslae gee as hy hulle deur middel van sy korrespondensie aangevat het oor hul verraderlike optrede teen die Afrikanervolk.

Die letterkunde was een van sy groot belangstellings en stokperdjies, maar hy kon dit soms ook vermeng met sy politieke oortuigings of skryfwerk. Soos sy voorliefde vir die werke van Langenhoven en NP van Wyk Louw. Hiervoor het hy gewoonlik sy lessenaar in die letterkunde-afdeling van sy studeerkamer gebruik.
Dan was daar die lessenaar by die boekrakke vol boeke wat die temas van sy stokperdjies behandel het. Die grootste daarvan was sy liefde vir diere en sy belangsteling in die genetika. Vroeër jare was hy baie bekend as budgie-boer, wat by verskeie skoue pryse gewen het met die voëls wat hy geteel het.

Ek onthou nog goed hoe iemand eendag in die Mail&Guardian koerant ‘n aanval gemaak het op Boerboel honde. Oom Jaap het gaan sit en vir daardie persoon ‘n deeglike brief geskryf oor die geskiedenis van dié honderas. Hoedat mense as gevolg van gierigheid die Boerboele verkeerd begin teel het. Hy het onomwonde verklaar dat ‘n opreg-geteelde Boerboel byvoorbeeld nooit ‘n kind sal byt nie.
Hy het perde ook besonder goed geken. Sy broer oom Joppie, het renperde geteel in die Noord-Kaap. Kobus van Tonder, Oom Jaap se privaat-sekretaris, het een keer vir ons vertel dat Oom Jaap, wanneer hy by sy broer gekuier het, die perde bestudeer het. Op ‘n dag stap hy deur die stal en sê aan Oom Joppie dat hy ‘n spesifieke merrie en ‘n hings wat hy ook aangewys het, bymekaar moet bring. Oom Joppie het aanvanklik gelag en geprotesteer, maar later wel sy broer se raad gevolg. Die resultaat was ‘n kampioen perd wat groot sukses op die renbane behaal het.

Ek wil net gou vinnig aanbeweeg na die nag van Oom Jaap se dood in Augustus 2000.
Toe die ambulans hom kom haal, nadat hy in die badkamer in duie gestort het, het hulle probeer om vir hom ‘n suurstof-masker op sy gesig te sit. Hy het dit egter afgeruk met die woorde: “Los my uit”! Ek is tot vandag toe oortuig dat hy wou sterf. Hy het geweet sy einde het aangebreek en dat sy taak is volbring is.
Bertus Radford het agterna eendag vir my ‘n video gewys van een van oom Jaap se laaste toesprake, waarin hy ons weer gewaarsku het teen die stryd wat kom – dat daar weer ‘n aanslag gaan wees op die HNP. Hy was nie die tipe mens wat nie kans gesien het vir wat kom nie, maar dit is hom gespaar om met sy vriend Willie Marais te baklei.
As mees aktiewe skrywer van sy tyd, was sy taak volbring.

Die boodskap aan jong Afrikaners van vandag is: Alles wat jy nodig het vir die toekomstige stryd, het Jaap Marais vir jou opgeteken.
Daar is onder andere die boekie “Afrikanernasionalisme en die Nuwe Suid-Afrika” (nou ook beskikbaar in PDF formaat), en dan is daar ook die twee boekies wat Willie Bienedell uitgegee het, wat van oom Jaap se belangrikste geskrifte en uittreksels uit toesprake bevat.
Oom Jaap het ook vir ons die feite van die NP se geskiedenis in sy boek “Era van Verwoerd” opgeteken. Daardie boek is goud werd, en ons gaan dit nog terdeë in die toekoms besef.
Daar is vandag by die moderne Afrikaner ‘n dringende soeke na die waarheid. Daar is so baie mense onder ons wat rondkyk en te midde van die mislukkings van die ANC/SAKP/Cosatu-regime vra: “Hoe het ons in hierdie situasie beland?” Die geskrifte van Jaap Marais het die antwoord. Dit moet net by die soekendes uitkom.

Nadat Jaap Marais se taak volbring was, het almal gesê: “Wat nou? Wat gaan ons nou doen?” En dis een van die vrae wat ons as ANB nou die meeste kry.
Die mense vra aan ons: “Wat doen julle? Julle doen niks nie, julle is net daar.” Maar dis reg, op hierdie stadium beset en beskerm ons die basis van Afrikanernasionalisme. En dis die belangrikste. Ons het tot ons beskiking elke stukkie ammunisie wat ons nodig het. Ek glo vas dat mense gaan terugdraai en gaan soek vir die antwoorde.

Die jonger generasie in hul twintigs, vra soms vandag waarom ons nie meer baklei het teen die oorgawe nie. Of waarom het ons dit toegelaat? Ons het die taak om aan hule te verduidelik hoe die verraad gewerk het. Wat die invloed van die media was.
So baie mense is deur TV en ander vorms van die media beïnvloed. Noudat daardie mense se vriende en familie vermoor word, hul kinders nie werk kry nie en die oumense alleen sit, want hulle kinders het oorsee gevlug… nou wonder hulle: Maar hoe het dit dan gebeur? Ons het die antwoord vir daardie mense. Hulle het dit misgeloop want hulle was deel van die misleide massas wat die lekker dinge in die lewe nagejaag het in die era toe Afrikanernasionalisme hulle die nodigste gehad het.
Die belangrikheid vir ons jongmense is dat hulle hierdie skat van antwoorde tot hulle beskikking het en hulle het die beginsels van Afrikanernasionalisme. Hierdie twee dinge moet saamloop sodat hulle uiteindelik die volk sal kan lei in die toekoms.

Oom Jaap het teen die einde van sy lewe aanhou waarsku dat die huidige kommunistiese stelsel onder ANC-beheer in duie gaan stort. Veral op derde vlak regering. In die nasionale parlement sit politici wat net praat en wette maak. Maar dié wat die dienste op derdevlak regering moet lewer – die munisipaliteite – dit is hulle wat die stelsel in duie gaan laat stort. En nou sien ons dit gebeur.
Ons moes die afgelope week hoor daar is nie ‘n enkele strand in Natal wat die “blou vlag” status kon kry nie. Met ander woorde, niemand gaan meer in Natal kan vakansie hou nie, want rou riool spoel in die see in wat mense kan siek maak. Orals om ons val alles uitmekaar. Hoe lank kan dit nog so aangaan?
Dít is waarteen oom Jaap gewaarsku het.

Maar hy het ook gewaarsku teen die planne van die spioenasie- en intelligensiedienste. Kyk ons vandag – 18 jaar na die skeuring van die HNP in 2004 – na die koers van Afrikaners se politieke denke en die alternatiewe wat slegs konsentreer op “minderheidsregte”, sien ons waarom die HNP vernietig moes word onder Willie Marias. Ons sien die rol van die sogenaamde vegters van “minderheidsregte”.
Gaan kyk bietjie na die HNP se pasgestigde YouTube kanaal. Gaan luister bietjie na die laaste twee toesprake van Oom Jaap in 2000. Hy het weer gewaarsku en gesê hier kom weer ‘n aanslag op die HNP.

Terwyl ons in die stryd was, het ons dit nie besef nie, maar agterna kan mens nou duidelik sien hoe die aanslag en uiteindelike skeuring van die HNP beplan was. Met die hulp van die intelligensiedienste is Willie Marais ge-“lobby”. Hy was ‘n man met ‘n baie groot ego en die intelligensiedienste het daarop gefokus. Hulle agente het vir hom vertel dat hy as ‘n groot leier onthou sal word as hy “eenheid” vir Afrikaners sou bring. Maar hy het nie genoeg kennis en insig gehad om te besef teen watter prys – die vernietiging van die beginsels van Afrikanernasionalisme – hierdie “eenheid” sou gepaard gaan nie.

Die HNP was in 2004 weereens ‘n bedreiging vir die magte agter die skerms. Daar het ‘n miljoen mense daardie jaar nie gaan stem nie en die HNP, met sy “Kies reg, Bly Weg!”-veldtog, was die enigste party wat Blankes gevra het om nie deel van die stelsel te word nie. Die vyand van Afrikanernasionalisme se probleem was juis dat die HNP op die beginsels van Afrikanernasionalisme gestaan het en dat hierdie beginsels weer vir Afrikaners aantreklik begin word het.
Daarom moes die party finaal vernietig word, sodat dit in die denkraamwerk van Afrikaners vervang kon word met die humanistiese “menseregte” en die polities-korrekte idee van “minderheidsregte”.

Soos voorheen, is hierdie beginsels op alle vlakke vir Afrikaners gevoer. Kyk maar hoe gaan dit deesdae in die ‘lekker kerke’. Alles draai om die mens, die enkeling. Nie om die groep of die volk nie. Hulle hele boodskap is dat die lewe oor jou gaan. En dis verkeerd, want die mens is op aarde gestel om God te verheerlik, nie om homself te plesier of te bevoordeel nie. Dié ‘kerke’ vertel vir jou wat kan hulle vir jou, as mens, doen. Sê net “Ja vir Jesus!” en gooi ‘n paar randjies in die kollekteblik, dan gaan al hierdie goeie dinge met jou gebeur. Dít is ongelukkig die dwaalleer waaragter so baie Afrikaners deesdae aanhardloop.

Deur die jare is die Afrikaners voorberei op hierdie humanistiese uitkyk op die lewe, waarteen Oom Jaap  ons aanhou waarsku het. Die boekie, ‘Afrikanernasionalisme en die nuwe Suid-Afrika’, is goud werd. Gaan lees bietjie wat Oom Jaap hierin sê oor menseregte en volkeregte.

Só het die 2004 aanslag dan gekom om die pad voor te berei vir die ridders van “Burgerregte” en “Minderheidsregte”, wat die beginsels van nasionalsime versaak. Nou sê die mense vir ons as ANB: “Wat doen julle? Hierdie nuwe organisasies vat darem die regering aan in die hof!” Maar dis al wat hulle doen. Hulle hardloop hof toe met alles en uiteindelik verander niks, behalwe die geldkoffers van die regspraktisyns.
Die liberale media en politici het voor 1994 vir ons gesê: “Ten minste gaan ons ‘n regstaat hê. Die grondwet gaan ons beskerm, so die ANC gaan nie ons land kan omkeer nie.” Wat baat hierdie klug oor ‘n “regstaat” ons vandag, na byna 30 jaar van ANC-tirranie? ‘n Korrupte terroris en bedrieër soos Jacob Zuma word al vir meer as 20 jaar aangekla in die howe.  Van die 1996 wapenskandaal af. Hy was ‘n paar dae in die tronk, en toe brand hulle Natal af. Is dit ‘n reg-staat? Wat beteken die hof vir Suid-Afrika vandag?

Jaap Marais het die beginsels vir ons vasgemaak, en neergepen. Hy het die geskiedenis vir ons in perspektief gestel. Ons kan met trots vandag die leuens uitwys oor die tyd van dr. Verwoerd. Hy het vir ons die voorbeeld gestel van die Bittereinders van die oorlog.

En nou kom ons by die belangrike ding: die boodskap aan die jongmense. Ons weet almal oom Jaap het gewaarsku dat die stelsel in duie sal stort. Maar daar is ‘n ander kant – die mens se psige.
Ons is nie almal net fisies ingestel nie. Ons weet dat die grootste skade wat aan die Afrikanervolk gedoen is, is aan sy psige. Ons het ons selfrespek verloor. Terwyl oom Jaap gewaarsku het dat ons, onsself fisies moet voorberei, het hy ook gesê: Die eerste stap is om ons volk se selfrespek te herstel. Hoe doen mens dit?
Kom ons begin weer by die vraag:  Wie is ons?

Ons moet gaan kyk wie is die Afrikanervolk. Ons is ‘n sekere ras, praat ‘n sekere taal, het ‘n sekere kultuur. Op elkeen van die drie dinge is daar vandag ‘n aanslag.
Daar kan nie in vandag se tyd ‘n groter sonde wees as om ‘n rassis te wees nie, jy kan ‘n ou allerhande goed noem, moet net nie sê hy is ‘n rassis nie. Maar Nasionalisme vereis dat jy nie skaam mag wees oor wie jy is nie. Jy het die reg om trots te wees op jou herkoms, wat jou ras insluit!

Ons moet ons taal en kultuur en geskiedenis aktief beskerm en trots wees daarop.
Een van die eerste dinge wat oom Jaap na die 1994-bewindsoorname gedoen het, was om die GHA te laat herleef. Ons weet dit is nou gekaap en in ander hande, maar Oom Jaap het die visie gehad om te sê die taal is deel van die kultuur, ‘n kern-belangrike punt. Taal-suiwerheid, asook die handhawing en uitbou van ons taal is deel van ons stryd. Die taal- en kultuurstryd moet deel van ons stryd bly.
Hoeveel keer het Oom Jaap nie op ons kultuur, en ons heldedom gehamer nie. Ons moet vir die jong Afrikaner iets gee om werklik op trots te wees.
Ek sê altyd vir my kinders, hierdie klein volkie wat die Britte aangevat het, wat amper dood was, word binne 50 jaar die volk wat die eerste hartoorplanting doen. Die eerste volk wat olie maak uit steenkool. Ek het nou onlangs gelees ons is die volk met die meeste geregistreerde patente in die wêreld! Ons bou die eerste Rooivalk helikopter, ons bou wapens vir onsself, ons pak die Grensoorlog aan. Ons het ontsaglik baie om op trots te wees as Afrikaners.

In die tweede plek moet ons vir die toekomstige Afrikaner leer dat ons die inboorling van Afrika niks skuld nie. Absoluut niks. Om die waarheid te sê, hy is in skuld by ons. Dit het Jaap Marais ook alles vir ons opgeteken in die boek Die Era van Verwoerd.
Daar is ‘n vreeslike aanslag op ons. Ek is nie ‘n TV-kyker nie, maar ek hou sekere gebeurlikhede dop, en lees in die koerant daarvan.
Afrikaners kan nie meer SABCTV kyk nie. Maar gaan kyk hoe lyk die alternatief, wat toevallig deur dieselfde vyand in mediakringe opgedis word wat ons volk in die dekades na die dood van Verwoerd deur hul koerante en tydskryfte gebreinspoel het. KykNet se programme is gif vir die volk. Byna elke program promoveer verhoudings oor die kleurgrens en die Afrikaner word wysgemaak dat hy en die Kleurling eintlik maar een volk is, want daar is ‘n gedeelde taal betrokke.

Hoeveel jong Afrikaners is nog in die Afrikaanse kerke? Hulle is almal agter die sportmanne en die filmsterre aan na die Makro-kerke toe, waar dit gaan oor die individu, en hulle god eintlik hulle maatjie of handlanger is. Ek was nou onlangs by ‘n funksie waar ek nie kon glo wat ek hoor nie. Toe die “geestelike” wat die funksie open ‘n gebed moes doen, word God sommer as “jy en jou” aangespreek. Dis so ‘n ‘lekker’ godsdiens, ons gebruik hom net so nou en dan as ons hom nodig het. Dis nog ‘n faset van die aanslag op ons kultuur, wat saam met ons Godsdiens loop.
Destyds het oom Jaap ‘n onderhoud gehad waar hy gepraat het oor John Vorster, en daarin het hy uitgewys hoe die verval in moraliteit wat John Vorster gebring het, ook die kerk laat swaai het.

Het u opgelet hoe, vandat die film- en sportsterre hulself begin tatoeëer het, dit toegeneem het onder ons eie mense? Weereens omdat hulle nie die kennis het nie, loop hulle agter die sterre aan. Die neusringe, en oordoende oorringe is alles deel van ‘n heidense kultuur. Dit gaan saam met ‘n sekere godsdiens, en dit alles het hiernatoe oorgespoel. Selfs die wegbeweeg van familiename af, is deel van die aanslag op ons volk. Nou hoor mens die belaglikste name saam met ‘n Boere-van.
Al hierdie dinge wat ek noem is deel van die aanslag op die Afrikaner se selfrespek. Dit vervreem hom van sy geskiedenis en sy heldedom.

Tog is daar tekens van ‘n sekere groep Afrikaners wat vrae vra oor hierdie goed. Daar is ‘n duidelike hunkering na ‘n eie identiteit onder jong Afrikaners. Kyk hoeveel jongmanne groei deesdae baarde – dit is ‘n soeke na identiteit. Dit ‘n teruggryp na die heldedom van die Vryheidsoorloë!
30 Jaar terug het ons die Uniewinkels gehad, en toe het ons khaki-klere en safari-pakke gedra. Uniewinkels was onder beheer van Afrikaners. Toe het die Geldmag gekom met nuwe modes en dinge, en Uniewinkels uitgestoot. Kyk maar hoe ‘n groot groep manne is deesdae weer trots daarop om khaki te dra. Ek glo dit is ‘n teken van die jong Afrikaner se soeke na identiteit.

Oom Jaap het op ‘n stadium gesê ons moet soos die Hollanders en Duitsers maak, en in die kroeë liedjies begin saamsing wat die volksiel aangryp, en wat ‘n nasionalistiese gevoel opwek. Daar was toe van die mense wat oom Jaap snaaks aangekyk het, en gesê het: “Wat soek ‘n Afrikaner in ‘n kroeg”. Maar die feit van die saak is, hulle is daar, die jong mense op die platteland is daar.
En ons kan nie oordeel nie, hulle is die geslag wat mislei is. Natuurlik moet hy nie as hy 50 of 60 is nogsteeds in die kroeg sit nie, jy moet hom daar gaan uithaal. Hy is daar vir ‘n rede, hy is daar omdat dit deel van die valse kultuur geword het.
Gaan kyk na sosiale media, sowel as die hoofstroom media. Lees die kommentare van mense. Die deursnee Afrikaner is moedeloos en hopeloos, en het nie ‘n idee hoe hy hier gekom het nie. Want Mandela was dan nou so ‘n goeie mens gewees. En ons moet mekaar dan nou liefhê en so aan. Hiérdie mense is ryp vir ons boodskap.

Ek wil afsluit met hierdie laaste gedagte.
Ek het nou onlangs ‘n video raak geloop van ‘n jong Jaap Marais wat ‘n onderhoud met Assosiated  Press gevoer het, net na die skeuring uit die NP uit in 1970.
Die onderhoudvoerder vra vir hom oor John Vorster en oor “One Man, One Vote”. Dan vra hy vir oom Jaap of dit nou regtig saak maak as daar drie Maori’s saam met die Springbokke speel. Waarop oom Jaap antwoord: “Maar uiteindelik is daar sewe, en later kom die hele span. Dan moet mens hulle in ‘n hotel onthaal, jy moet vir hulle ‘n onthaal reël waar daar gedans word en sosiaal verkeer word. Ons ken die storie.”
En toe sê oom Jaap ‘n interessante ding, in 1970. Hy sê: “‘One Man, One Vote’ will lead to the complete destruction of South African society.”
As jy nou ooit ‘n profetiese uitspraak wou gehad het, hier is hy. Dit het hy reeds in 1970 vir Assosiated Press gesê. Hier sit ons in 2022 vandag en ons ‘society’ is totaal vernietig.

In 1998 moes ek ‘n profiel artikel oor oom Jaap doen vir Die Afrikaner en het ek vir hom gaan kuier. Ek vra toe aan hom: “Die mense sê u is ‘n profeet, hoe doen u dit?”
En hy antwoord: “Ek is nie ‘n profeet nie en ek is nie iemand wat goed uit die lug uit gryp nie. Ek projekteer sekere gebeure en die optrede van sekere mense. Daarvoor moet mens die kennis hê.”
Hy gee toe vir my hierdie voorbeeld: “As jy weet wie ‘n kommunis is, wat hy doen en wat hy wil bereik, gaan jy hom raaksien in die samelewing. Dan gaan jy hom kan dophou en, omdat sy denke in ‘n sekere formaat geprogrameer is, sal jy maklik sy doen en late kan voorspel.”

Joe Slovo se vrou was die eerste president van die Landbank na 1994. Sy is ‘n kommunis. Oom Jaap het gesê sy gaan die Landbank vernietig, want sy gaan die kommunistiese beleid daar in bring. Waar is die Landbank vandag?
Volgens Oom Jaap se toerie van projeksie was dit maklik om haar mislukking by die Landbank te voorspel, want sy sou nie anders kon as om haar sosialistiese beginsels by ‘n kapitalistiese instelling af te froseer nie. Dit kan mos nie anders as om te lei na ‘n totale gemors nie. So het baie ander instellings onder ANC-beheer in duie gestort, want die twee stelle beginsels – dit wat onder die vorige bedeling toegepas is en dit wat onder ANC-bewind gevolg het, kom nie ooreen nie.

Dus, saam met die boodsap aan die volgende geslag wat die verantwoordelikehied het om ons volk se selfrespek te herwin, kom die eerste belangrike vereiste – jy moet die regte kennis hê om die regte besluite te kan maak.
Die laaste twee jaar met die Corona-debakel het ons gereeld aan beide kante van die spektrum gehoor dat mense sê: “Ek dink vir myself.” Ja, dis goed om vir jouself te dink. Maar daardie student wat op Tukkies sit en Politieke Wetenskap studeer, wie se kop vol kommunisme gepomp is, sê ook dat hy “vir homself” kan dink.
Max du Preez het ook vir ons gesê: “Ek het my eie koerant begin want ek wil nie in hierdie bedompige nasionalistiese omgewing wees nie. Ek dink vir myself…”
Die antwoord is nie om “vir jouself” te dink nie, want die resultaat hiervan hang af van die kant waarvandaan jy inligting gevoer is. Die antwoord is om krities te kan dink.
Enige natuurwetenskaplike sal vir jou kan sê jy moet krities kan dink as jy werklik resultate op navorsing wil kry. Met ander woorde, jy moet hierdie situasie kan hanteer van alle kante af en dan soek na die waarheid.
Kennis is mag en kennis verbeter ook jou vermoë om krities te kan dink. Dít is Jaap Marais se boodskap oor die toekoms van die Afrikaner.

Ons glo die stelsel gaan nog totaal in duie stort en daarmee saam sal baie slagoffers gelewer word. Diegene wat dit oorleef, sal egter weer die ekonomie moet opbou. Ons het in die verlede al vernietigde ekonomieë opgebou. Ons is ‘n hardwerkende volk.
Maar ons moet die kennis hê om die leiding te kan neem. Jy moet weet wat die beginsels van nasionalisme is en jy moet dit kan toepas. Jy moet weet waarom kommunisme en liberalisme voor ons oë misluk. Dán kan jy optree as leier in die toekoms vir die Afrikanervolk. Dán kan jy sê Jaap Marais het gesê ons moet dit so en so doen, nie omdat hy ‘n profeet was nie, maar omdat hy die kennis en insig gehad het.

Dis ‘n moeilike, eensame en harde pad om daardie kennis te bekom. Moenie dink jy gaan die kennis kry terwyl jy Hollywood films sit en kyk nie. Jy moet lees en jou bronne reg kry. Jy moet vergelykings kan tref, jy moet jou Bybel, dié Bybel, baie goed ken, sodat jy jou beginsels ook daarvolgens kan toets.

Volgens die beginsels van Christelike Afrikaner-Nasionalisme sal die volgende geslag Afrikaners die voorbeeld van Jaap Marais moet volg en ons volk se selfrespek hersel, sodat hulle gereed sal wees om weer die grense van ons land te trek én as diensknegte van God in daar die land te leef, ter wille van die geslagte wat nog gebore moet word.