Category Archives: Aanslae

Oproep tot die Afrikanervolk 2025

Verwerp die Valse Politieke Bestel

Die Afrikaner Nasionalistiese Beweging (ANB) roep u op om saam met ons die politieke bestel wat sedert 1994 in Suid-Afrika tot stand gekom het te verwerp!

  • Dié bestel is die direkte uitvloeisel van die bedrogvolle verraad wat teen die Afrikanervolk en die Blankes van Suid-Afrika voor 1994 gepleeg is, soos die gebeure in die ANB se studiestuk uiteengesit word (Volg hierdie skakel)
  • Deur slinkse misleiding het die De Klerk-regering in noue samewerking met sogenaamde “regse” leiers, wat as regeringsagente in regse geledere bedrieglik opgetree het, die Blanke volk van Suid-Afrika uit sy politieke mag gekul.
  • Sonder dié onderduimse en agterlike bedrog sou die eerlose en bloedlose oorgawe aan ‘n Kommunistiese rowersbende (ANC-SAKP-regime) in April 1994 nie kon plaasvind nie.
  • Om dié rede weier ons om in die onreg teen die Afrikanervolk en die Blankes van Suid-Afrika te berus.

Die Afrikaner Nasionalistiese Beweging beywer hom derhalwe om die Afrikanervolk in besonder (maar ook álle Blankes), wat nog nóóit deelgeneem het, asook diegene wat nou nié meer deelneem aan die bedrogvolle ANC-verkiesings nie, buite die politieke bestel as ‘n eenheidsmag te versamel, ten einde terug te eis wat regtens aan die Witman van Afrika behoort!

  • Deelname aan die onwettige politieke bestel, soos genl. Viljoen se “Vryheidsfront” destyds (en vandag nog!), verleen slegs ‘n valse legitimiteit aan die ANC-SAKP-regime. Die ANB weier steeds om daaraan mee te doen.
  • Die ANC-SAKP het géén reg om as sogenaamde “owerheid van die dag” ons kosbare Vaderland, wat met harde werk en hoë offers deur ons voorgeslagte tot ‘n bastion in Afrika opgebou en ontwikkel is, verder onder hul voete te vertrap nie!
  • Dat die Witman die Swartman in Suid-Afrika “onderdruk” of sogenaamd te na gekom het is ‘n infame leuen waarvan die ganse Afrika klinkklaar getuig en die tééndeel volkome waar is.

Vrae tot Aksie:

Twee belangrike vrae wat ons onsself aan die begin van 2025 moet afvra is:
❖ Mag ons ons oë sluit vir die onreg en bedrog van 30 jaar gelede waarin ons deur verraderlike “leiers” soos skape na die slagpale gelei is? Moet ons bloot daarin berus?
❖ Mag ons toelaat dat dieselfde verraad en bedrog met presies dieselfde strategieë en dwaalweë vandag weer deur sogenaamde “Afrikanerleiers” wat hulle as redders van die Afrikanervolk voordoen, opnuut weer hervat en voortgesit word?

Maar wat is andere se “oproep”?

In die lig hiervan moet ons die onderstaande wekroep van mnr. Willie Cloete van Volkskrag in die onlangse verlede (Oktober 2024) betrag en beoordeel:

“Volksgenote
Ek wil die volgende beroep doen aan almal wat hulle herkoms en hulle Volk lief het. Wat glo in God die Almagtige wat hemel en aarde geskape het. Daar is soveel stories oor dinge wat in die verlede gebeur het wat die Boere/Afrikaners se geskiedenis beïnvloed het tot ons nadeel en dat ons sit waar ons vandag sit. NIEMAND kan geskiedenis verander nie. Nou my oproep: FOKUS op die toekoms dat ons as ‘n Volk die geskiedenis positief kan verander soos deur: Ons vertroue in God te herstel en alles in die stryd te werp om vir ons Volk selfbeskikking te verkry.
Willie Cloete
Volkskrag”

Die ANB se antwoord daarop

  • U moet self oordeel of ons kan bekostig om te vergeet van die “stories oor dinge wat in die verlede gebeur het”, soos mnr. Cloete die volksverraad deur “Afrikanerleiers”(wat net soos ons lyk en “praat”) noem,
  • en gevolglik maar houtgerus kan “FOKUS op die toekoms dat ons as ‘n Volk die geskiedenis positief kan verander”,
  • sónder om te vra:
    ❖ Hoe het ons Afrikanervolk, met ‘n roemryke geskiedenis en heldedom oor eeue heen, in hiérdie benarde omstandighede beland?
    ❖ Wat het ons aandag só afgetrek en in beslag geneem dat ons dááraan begin twyfel het dat die HERE, die Almagtige, hierdie héle land aan ons as erfdeel gegee het en dat ons nie maar ‘n “minderheidsgroep” is wat iewers ‘n stukkie “selfbeskikking” van ‘n goddelose owerheid moet probeer afsmeek nie?
    ❖ Waartoe roep die HERE sy kinders in die Afrikanervolk, sodat die onreg en bedrog wat voor Sy oë gepleeg is, gestraf en reggestel kan word? God vergeet nie… hoe kan óns vergeet?
  • Gedurende die rebellie van 1914 het ‘n hele kommando “joiners” en “hendsoppers” saam met genl. De Wet te velde getrek teen die Botha-Smuts-regering, omdat hulle uit opregte berou en skaamte hul naam en eer wat hulle deur die gruwelike verraad van hul volk tydens die oorlog (1899-1902) geskend het, weer in ere wou herstel.
  • Drie vrae:
    ❖ Waar is húlle wat in diepe berou na vore kom en pleit: “Ek het iets verskrikliks teen my volk gedoen… Ék was deel van die verraad…?”
    ❖ Wie is húlle wat hulself probeer voorstoot om vandag weer die leisels van die Afrikanervolk te neem om hom te lei?
    ❖ Waarheen moet ‘n ware Afrikanerleier sy volk lei, selfs al staan ons soos ons voorouers in onsself klein en magteloos, maar in geloof en waarheid, voor ‘n oormag soos by Bloedrivier?

Die krag van getuienis moet uitgaan

Ons is oortuig dat daar in die verlede ‘n krag van die Afrikanervolk in Afrika uitgegaan het, omdat ons voorgeslagte in hoë mate aan die HERE getrou was.

  • Alleen wanneer daar by ons, ook as volk, wáre bekering kom, sal daar wéér ‘n krag van ons uitgaan…
  • Hiérdie krag is in wese die getuienis dat die HERE alléén God is, soos selfs ‘n Farao, ‘n Agab, ‘n Nebukadnesar en (kan mens byvoeg) ‘n Dingaan dit móés erken, ook al het hulle almal geweier om in Hom te glo.
  • Daarom het ons as volk, wat die HERE juis uit suiwere gereformeerde geloofswortels in hierdie land laat groei het, die bestaansroeping (let wel nié ‘n “bestaansreg” nie!) om deur eie voorbeeld daadwerklik te verkondig: Die HERE alléén is God!
  • Ten spyte van die laakbare bedrog waardeur ons volk van sy Godgegewe erfdeel ontroof is, lê ons ons nogtans ootmoedig neer by die toelatende wil van God, die Allerhoogste, waarsonder ons vyande se diaboliese planne nie sou slaag nie. Ons erken dat die magsoordrag na ‘n Kommunistiese Swart meerderheidsregering in 1994 Sý tugtende Hand was, vanweë die ontrou en afvalligheid van vele in die Afrikanervolk en Blankedom waardeur Sý Naam en Eer geskend is.

Ware bekering word vereis

Daarom betuig ons aan elke mede-Afrikaner wat van die weë van die HERE afgedwaal het in welke opsig ook al – wêreldse sedes, onkuise kleredrag, sportgod aanbidding, onwelvoeglike taalgebruik, materialisme, selfgesentreerdheid (die soeke na slegs eie belang), eiewilligheid en mensgesentreerdheid in die godsdiens, ens. om tog nougeset op hul lewenswandel te let en hulself in die lig van Gods Woord op die proef te stel.

  • As ons dink dat ons die HERE met ons lippe kan dien, terwyl ons lewens toon dat ons harte ver van Hom af is, bedrieg ons onsself, en durf ons nie uitkoms van Hom verwag uit benoude omstandighede nie.
  • Die God van ons voorgeslagte, die Enige en Waaragtige, die God van hemel en aarde, tot Wie die Voortrekkers in die Bloedrivierlaer hul hulpgeroep laat hoor het… Hý is die Heilige God wat Hom nie laat bespot nie!
    [Andries Pretorius en Sarel Celliers het die manskappe in die Bloedrivierlaer gemaan tot ‘n heilige lewe, geen vuil taalgebruik en volgehoue gebed.]
    ❖ “Moenie dwaal nie; God laat Hom nie bespot nie” (Galasiërs 6:7)
    ❖ “Want Ek is die HERE julle God; toon dan dat julle heilig is en wees heilig, want Ek is heilig.” (Levitikus 11:44)
    ❖ “Die offers van God is ‘n gebroke gees; ‘n gebroke en verslae hart sal U, o God, nie verag nie!” (Psalm. 51:19)

Daarom lê die ANB hom daarop toe om voortdurend sy eie lede en ons ganse volk op te roep om terug te keer na die God van ons voorgeslagte deur ware selfondersoek, opregte berou, skulderkentenis, verootmoediging en heiligmaking. Die doel van verootmoediging mag egter geensins wees “sodat dit weer met óns mag goed gaan nie”, maar slegs ter wille van die Naam en Eer van die HERE, voor Wie se aangesig ons, ook as Afrikanervolk, steeds mag lewe in hierdie mooi land wat Hý as erfdeel aan ons toevertrou het.
❖ “Hy sal nie vir altyd twis en nie vir ewig die toorn behou nie.” (Psalm 103:9)
❖ “Laat die goddelose sy weg verlaat en die kwaaddoener sy gedagtes; en laat hy hom tot die HERE bekeer, dan sal Hy hom barmhartig wees; en tot onse God, want Hy vergeef menigvuldiglik.” (Jesaja 55:7)
❖ “In Hom [Jesus Christus] het ons die verlossing deur sy bloed, die vergifnis van die misdade na die rykdom van sy genade.” (Efesiërs 1:7)

Die ANB se weg na vryheid

Wat is dan die Afrikaner Nasionalistiese Beweging se oogmerk om ons vaderland weer uit die huidige verknorsing te lei?

❖ Alleen die weg van suiwer Afrikanernasionalisme (‘n liefde vir land, volk en taal)op ware Christelik-Protestantse geloofsgrondslag soos tot uiting gebring ook in die politieke beginsels van dr. DF Malan, adv. JG Strijdom en dr. HF Verwoerd.
❖ Dit is in werklikheid ‘n voortsetting en verwesenliking van ons volk se eeue oue ideale van reeds vóór die Groot Trek:
✓ Blank Suid-Afrika is die Afrikanervolk se Godgegewe vaderland,
✓ waarin die Witman, in Afrika, soewerein oor homself moet kan regeer,
✓ om homself te kan wees tot eer van sy Skepper – let wel, nie net in ‘n flentertjie van ons land wat as ‘n volkstaat bekendstaan nie!
✓ Deur wet en orde daar te stel, waaruit ekonomiese stabiliteit mag volg, moet die ryke hulpbronne van Suid-Afrika met wysheid en oorleg bestuur word.
✓ Ekonomiese vooruitgang en welvaart is net moontlik deur die handhawing van wet en orde en ‘n ekonomiese beleidstoepassing wat toesien dat ‘n eerlike en hardwerkende bevolking vir hul handewerk beloon word.
✓ So-ook die verstandige implimentering van ‘n beleid van afsonderlike ontwikkeling (Apartheid),
✓ waarin elke bevolkingsgroep na sy aard en behoefte die geleentheid ten volle gegun word om homself te kan tuismaak, opbou en ontwikkel in sy eie territoriale grondgebied na die aard van omstandighede soos eie aan homself.
✓ Dit impliseer die terugbesorg en herstel van die Swart volkere van Suid-Afrika se regmatige historiese grondgebied en erfenis wat ook deur die “Nuwe Suid-Afrika” van 1994 hulle ontneem is (soos Transkei, Ciskei en andere).
✓ Dit impliseer óók die herstel van Blank Suid-Afrika, die internasionaal erkende en regmatige eiendom van die Afrikanervolk.

Waarteen is ons stryd

  • Ons stry teen die nuutste “regse” verraad, die wat ons steeds gevange wil hou onder die huidige regime deur bv. die bedrieglike gebruik van die sg. Afrikaner-Akkoord of wil hê dat ons aan die regime se verkiesings moet deelneem. (Vir agtergrond sien die uitgebreide reeks artikels oor Regse Verraad)
  • Ons stry teen die agenda van die Joodse geldmag wat die media – TV, koerante en vandag selfs die sosiale media – grootliks beheer. Hiervan moet die suiwer Afrikaner vandag veral bewus wees en homself en sy kinders teen onbehoorlike beïnvloeding en selfs indoktrinasie verskans. Die Afrikanervolk se ideale deur die eeue staan lynreg daarteenoor.
  • Ons stry teen die “Afrikanervriendelike” organisasies soos Afriforum en Solidariteit se ondermyning van Afrikanersaak. Waar hulle, onder andere,
    • Rassevermenging voorstaan,
    • Die 1994-politieke-bestel as volkome regverdigbaar beskou
    • Boonop die beleid van dr. Verwoerd en die Nasionale Party (1961-1966) ten opsigte van die Swart volkere van Suid-Afrika as onverdedigbaar afmaak!
  • Die ANB verwerp alle drogredenasies wat ten doel het om valse wigte in die Afrikanervolk te probeer indryf:
    • Die ANB verwerp die valse onderskeid asof Boerevolk en Afrikanervolk verskillende groepe sou verteenwoordig.
    • As ons van Afrikaners of van Boere praat, praat ons van dieselfde mense… dit is húlle wat hul by die beginsels van pres. Paul Kruger, genl. De Wet, genl. Hertzog en vele ander gelowige Afrikanerleiers skaar.

Ten slotte

Die Blanke, as ekonomiese ruggraat van Suid-Afrika, móét homself geheel en al onttrek van hierdie politieke bestel en in lydelike verset die opkoms van die Afrikanernasionalisme nastreef!

Mag in die Afrikanervolk van vandag en môre steeds die werke van die Almagtige God, soos by Bloedrivier, gesien word:
❖ Wanneer hierdie land weer, deur die genade van Bo, uit die as mag opstaan
❖ Die Afrikanervolk in sy land, sy Godgegewe erfenis, as politieke maghebber herstel word
❖ Die Afrikanervolk tot die eer en verheerliking van die Naam van die Almagtige, Drie-Enige God, hierdie land regeer na Sy wil volgens die riglyne en eise van die Woord van God.

Nogmaals: Mag die Afrikanervolk hom bekeer tot die HERE voor Wie se aangesig ons voorgeslagte geloftes gedoen het en tot Wie ons in ware en opregte skuldbesef en -belydenis moet terugkeer. Mag ons nooit dink dat ons hiér aan die suidelike punt van Afrika deur die HERE as ‘n volk met ‘n eie taal en kulturele identiteit in aansyn geroep is ter wille van onssélf nie.

Mag dit opnuut tot ons deurdring dat ons hiér is ter wille van die Naam en die Eer en die Geregtigheid en die Koninkryk van die HERE onse God, tot ‘n lig en ‘n getuienis van die waarheid van Gods onfeilbare en onveranderlike Woord in ‘n donker kontinent.

Wee ons as ons betower deur mammon en die sportgod vir ons ‘n “rusplek” probeer inrig in ‘n bloedbevlekte land, waarin ons in vriendskap en gedienstige onderhorigheid aan ‘n Godloënende en Anti-Christelike Grondwet en Owerheid, die wette van die HERE help vertrap, sy Naam saam laster en Sy Eer onverpoos skend.

In kleingeloof wil mens vra: Kán die afgee van die politieke mag en seggenskap oor ons Vaderland van 1994 weer omgekeer word?

In geloof is ons antwoord: By die HERE ís alle dinge moontlik!

Soli Deo Gloria

REGSE VERRAAD – (Deel 7)

Deel 1, Deel 2, Deel 3, Deel 4, Deel 5, Deel 6, Deel 7, Deel 8

Inleiding

In 1994 het die “regse” leiers van die Afrikaner Volksfront in samewerking met hul (nog minder) regse generaals die gladde oordrag van ons politieke mag aan ‘n Swart meerderheidsregering bewerkstellig. Deur skielik handomkeer om te swaai en hulle te verbind tot presies die teenoorgestelde waarvoor hulle hul ondersteuners opgeroep het, het die generaals, die Mulder-broers en andere verseker dat ‘n vreedsame oordrag van mag na die Swart massas kon plaasvind.

Hulle bedrieglike optrede het dit moontlik gemaak dat die oorgawe-proses van die Nasionale Party enduit gevoer kon word sonder dat dit ontwrig is deur ontstoke Blankes wat hierdeur uit hul eiendom en politieke mag verkul is.

NI agente het ons uitverkoop

Dit is reeds in die vorige aflewerings (vanaf Deel 1) onomwonde bewys dat die omgekoopte leiers van die Volksfront hul lede mislei en verraai het. Hulle was uitgesoekte agente wat keurig met die hand uitgesoek is. Hulle verbintenis met die duistere magte wat die ondergang van die Afrikanervolk ten doel gestel het sal met verloop van tyd deur die volle ontplooiing van die geskiedenis al duideliker aan die lig gebring word.

Die rol van IDASA deur sy Conservative Dialogue Programme is reeds onomstootlik bewys. Daardeur is duidelik aan die lig gebring dat leiers wat deur hul volgelinge vertrou is besig was om onheil teen hul eie mense te bedink en te bewerkstellig.

Vir ‘n pot lensiesop het hulle hul eie mense verraai – soms bloot net ter wille van die eer van hul meerderes. Die rol van die Intelligensiedienste hierin sal ook meer en meer ontbloot word. Die befame inligtings-man, generaal Tienie Groenewald, se alomteenwoordigheid in die uitspeel van hierdie grootste verraad teen die Afrikanervolk spreek reeds boekdele oor die betrokkenheid van NI en selfs ook van ander internasionale intelligensiedienste.

Verloop van tyd sal verraaiers uitwys

Die wiel draai stadig maar seker. Gekonkel in die duister kom eindelik aan die lig. Veral wanneer die versluierende hand van die magtige media nie meer die misdadige verraadshandelinge verbloem nie.

Laat die boodskap aan hulle wat ons volk in 1994 help uitverkoop het ondubbelsinnig wees – daar is geen versagtende omstandighede vir hoogverraad nie. En laat ook diegene wat hul nou weer daaraan skuldig maak om ons volk opnuut te mislei dit helder voor oë gestel word – geen genade sal betoon word by skuldigbevinding aan hoogverraad nie.

Dié mees laakbare daad – om jou eie mense te verraai, hulle bedrieglik onder voortgesette dwingelandy te laat hou, hulle te verhinder om hulself vry in hul Vaderland te betuig – daardie daad verdien die doodstraf. Geen ander daad is só totaal liefdeloos teenoor jou naaste nie.

Verligte Aksie almal skuldig aan hoogverraad

In terugskoue kan vandag sonder enige twyfel verklaar word dat die NP-regering in aanloop tot 1994 doelbewus gekapituleer het voor ‘n onkapabele ANC bende, dat hulle boedel oorgegee het aangesien dit hulle vooropgestelde doel was om die Afrikaner uit te verkoop.

FW de Klerk het oor sy voete geval om die ANC alles te gee wat hulle sou eis en meer. Hy en die ganse Verligte Aksie wat die toe reeds verloopte Broederbond en Nasionale Party gekaap het en die meesterbreine was agter die plan wat tot die vernietiging van Blank Suid-Afrika sou lei, behoort van hoogverraad aangekla te word.

Die lys is lank maar sluit die volgende name in:  John Vorster, Nic Diederichs, Magnus Malan, prof Johan Heyns, prof Tjaart vd Walt, prof. Willie Esterhuysen, Jannie Geldenhuys, Constand Viljoen, Kobie Coetzee, Adriaan Vlok, Barend du Plessis, Hendrik Schoeman, Tim du Plessis, Wim de Klerk, Roelf Meyer, Piet Koornhof, Mike Louw, Chris Heunis, Fanie Botha …..

So ook die Volksfront-leiers

Die leiers van die Afrikaner Volksfront en die Vryheidsfront is net so skuldig aan hierdie verraad van die NP-regering omdat daardie uitverkoping nie volvoer sou kon word sonder die kritieke rol wat hulle gespeel het nie. Hulle het hul volgelinge bedrieglik mislei deur voor te gee dat hulle die NP-regering se uitverkoping probeer stuit, maar het toe juis die instrument geword waardeur daardie uitverkoping gladweg kon plaasvind. Hulle geheime gekonkel met die ANC wat sy neerslag in die Afrikaner Akkoord gevind het was die manier waarop hulle enige vorm van regse verset teen oorgawe van mag bemiddel het.

Afrikaner Akkoord hou geen heil vir ons volk in nie

Wanneer hierdie geskiedkundige feite in oënskou geneem word, slaan dit mens met stomheid dat daardie selfde dokument, die Afrikaner Akkoord, die eindproduk van die grootste bedrog teen ons volk, nou weer opnuut aangegryp word deur “regse” leiers. Dat dit boonop deur hulle aangebied word as die wyse waarop die Afrikaner selfbeskikking kan verkry! Dit maak natuurlik absoluut geen sin nie.

Dié verraadsdokument, produk van geheime gekonkel tussen die ANC en “regse” leiers moet nou weer die Afrikaner se heil bewerk. Dit was die sluwe slenter waarmee Afrikaners in 1994 die veelrassige demokratiese proses ingelok is, want deur middel daarvan sou die Afrikaner ‘n waarborg op ‘n Volkstaat hê. Dis presies 30 jaar later – waar is daardie volkstaat?

Waarom weer met dieselfde Akkoord bedrieg?

Die bedrieërs wat nou opnuut die Akkoord vir dieselfde rede probeer aanbied is opnuut besig om u te mislei. Daar sal in die volgende 30 jaar ook niks daarvan kom nie. Dié impotente dokumentjie was immers van meet af aan net ‘n weerligafleier met geen toepassings- of implementerings mag nie. Dit is inderdaad nie die papier werd waarop dit geskryf is nie. Net so min as wat die “regse” leiers in 1994 daarmee ‘n volkstaat wou bewerkstellig, net so min is die spulletjie wat dit tans aandryf ernstig met die daarstel van ‘n Volkstaat.

Die rede waarom hulle nou weer inderhaas planne maak om die Afrikaner met hul futiele oefeninkies besig te hou is omdat hulle daarop staat maak dat die mense se politieke geheue te kort is om te besef dat hulle nogeens met dieselfde misleiding te doen het.

Hierdie verraad belemmer ons vryheidstrewe

Ons stel dit dus pertinent dat die top-leiding van die “regse” leiers wat hul tans weer bemoei met die opdis van die Afrikaner Akkoord as middel tot daarstelling van ‘n Volkstaat, is net soos diegene wat dit in 1994 gedoen het agente van die vyande van die Afrikanervolk. Hulle tree op in belang van die magte wat die Afrikaner vyandiggesind is.

Die doel is om die Afrikaner in die onderhewige posisie waarin hy hom tans bevind, te hou. Daarom bied hulle ‘n “oplossing” in die vorm van die Afrikaner Akkoord aan. Die geskiedenis sedert 1994 het egter ondubbelsinnig bewys dat deur dié Akkoord geensins ‘n Volkstaat beding kan word nie. Dit is dus oneerlik en ook oneerbaar om die Afrikaner opnuut op daardie dwaalspoor te lei. Hul motiewe is erg onder verdenking – waarom dan weer ‘n plan opdis wat reeds klaaglik misluk het?

En laat daar geen twyfel wees nie – diegene aan die topleiding weet waarmee hulle besig is. Net soveel as wat die Mulders, die landbouleiers Bruwer en Gous, Constand Viljoen, Ferdi Hartzenberg, Willie Snyman en andere geweet het dat hulle bedrieg en mislei, net soveel weet hierdie manne dit.

Volkstaat kan nie Selfbeskikking bewerkstellig nie

Ons het voorheen verwys na die onsinnigheid daarvan om politieke mag af te staan. Dat die rede vir die benarde posisie waarin ons volk hom tans bevind, die direkte gevolg daarvan is. Dit is dus dan ook net logies om te redeneer dat alleen die herwinning van politieke mag die antwoord tot herstel sal wees. En dit is dan die rede waarom die Afrikaner Akkoord heropgedis word – want dit sal kwansuis lei tot die daarstel van ‘n Volkstaat waar die Afrikaner weer selfbeskikking (politieke mag oor sy eie) sal hê.

Maar ek glo dat in die vorige aflewering https://www.anbsa.co.za/regse-verraad-deel-6/ breedvoerig bewys is dat die mag wat die Afrikaner in daardie volkstaat – wat basies ‘n groot munisipale area gaan wees – sal hê, uiters beperk is. Dat hulle deurentyd steeds aan die grille en giere van die Swart meerderheidsregering uitgelewer sal wees, waaraan hulle steeds belasting sal betaal, aan wie se wette hulle steeds onderhorig sal wees.

Is dít selfbeskikking? Ander (boonop volksvreemdes) beskik steeds oor jou – dis tog geen selfbeskikking nie.

Wie is die nuwe misleiers wat opnuut verraad teen die Afrikanervolk bedink?

Dit weet Tabok en Boermedia en die nuutgestigte Volkskrag – die “nie-politiese” organisasie wat dié hoogs politiese kwessie gaan dryf. Wie sal weet watter van dié manne nou saamwerk met Nasionale Intelligensie en selfs daarvoor vergoeding ontvang om ons mense te mislei, en watter van die volgende name is slegs misleide meelopers wat nie besef dat dit ‘n bedrogspul is waaraan hulle meewerk nie? 

Die name van die betrokkenes moet maar genoem word – die geskiedenis sal eendag die oordeel vel: Louis Smuts, Andries Raath, Willie Cloete, Koot van der Ryst, Francois van der Merwe, Danie Wessels, Jann Schlebush, Andries Breytenbach, Robert Stoltz, Henk van de Graaf, Tiaan Theron, Bernard Coetzee. Tewie Wessels, Willem Petzer, Franz Jooste, Steyn von Rônge, Jurg Prinsloo, André Smit. Hierdie lys is vêr van volledig, maar sluit die meeste hooffigure in.

Nasionalisme mag nie weer in die sand geloop word nie

Ons mag hierdie nuwe verraad nie langer verduur nie. Dit mag nie weer toegelaat word nie. Die rede waarom dit juis nou weer aan die gang gekry word is die feit dat daar onder Afrikaners opnuut ‘n nuwe vlaag van Nasionalisme aan die ontwaak is.

Dit word die duidelikste onder die Afrikaner-jeug bemerk. Nie alleen is hulle keelvol vir die feit dat hulle oral tweede viool moet speel teen onkapabele anderrassiges nie, hulle vra ook: waarom word ons eens trotse volk verkneg en staan ons onder dwinglandy van ‘n ras wat hierdie eens trotse land tot in die afgrond in bestuur, besteel, geplunder en vernietig het? Hulle vra: waarom is hierdie land waarvoor ons voorgeslagte met sweet en bloed betaal het nie meer onder ons beheer nie? Waarom word ons uitgedruk asof ons hier indringers is – terwyl die land ons eiendom is?!

Daarmee saam is die sterk tendens te bespeur dat ons volksgenote weer erns maak met die geloof, dat hulle hul al sterker verbind voel aan die Gelofte en dat hulle teruggryp na die tyd toe ons as volk in nabye verbondenheid tot ons God gestaan het.

Akkoord-verraad moet nasionalisme neutraliseer

Hierdie nuwe ontwaking van die nasionalisme is wat daartoe aanleiding gee dat dieselfde invloede wat bewerk het dat ons politieke mag in 1994 weggegee word, nou ook weer aan die werk spring om hul agente te aktiveer vir hierdie nuwe misleiding. Hierdie magte wil seker maak dat hulle op die ou resep van praat na regs (asof jy die volksaak dien), maar doen in die geheim na links (tot nadeel van die strewe na die herstel van ons vryheid) om sódoende die belang van ons volksvyande te dien.

Die volk waarvan die nasionalisme aan die ontwaak is word, deur die retoriek van “Selfbeskikking” en “’n eie Volkstaat”, rondom die núwe verraaiers vergader, sodat daardie vloedgolf van nasionalisme soos in 1994 effektief geneutraliseer kan word, deur dit in die “regte” rigting te bestuur. Al die volksgenote se entoesiasme, ywer, harde werk en swaarverdiende rande word gestort in ‘n onhaalbare droom.

Die uitkoms daarvan is reeds deur hierdie verraaiers bedink en beplan. Op die mees kritieke tydstip, wanneer daadwerklike optrede vereis word, verdwyn hierdie leiers net soos die groot Wenparty, die KP, van ouds. Dan is ons mense opnuut verslae en ontmoedig en is die slag nogeens geslaan vir die vyande van ons volk – deur “leiers” wat voorgegee het dat hulle die volksaak gedien het.

Verraaiers gaan alles in die werk stel

Ons volk se politieke geheue is wel kort, ja. Maar hulle is nie bobbejane nie. En dit gaan baie harde werk en groot media-dekking verg om nogeens ‘n groot deel van ons volk mislei te kry. Daarom sal ons sien hoe hulle volkstaat-strewe selfs deur die volksvyandige Joodse media belug sal word – net soos wat Orania, Solidariteit en Afriforum, sogenaamde volks-organisasies, gereelde mediadekking ontvang.

Bestudeer self die feite – moet nie weer mislei word nie

Dit kan ook verwag word dat die gewone hantering van kritiek teen hul bose planne toegepas sal word. Ons sien dit reeds so toegepas word selfs met hierdie reeks artikels – hulle swyg daaroor soos die graf asof niks daarvan ooit gesê is nie. Maar wanneer dit rugbaar word en dié manne deur hul eie ondersteuners daaroor gekonfronteer word, wanneer dit nie meer doodgeswyg kan word nie, dan diskrediteer hulle die organisasies waarvandaan daardie kritiek en ontbloting van hul duister motiewe kom, en huil hulle oor die ewige dwarstrekkers wat altyd net op die kantlyn sit en kritiseer, want self dra hulle dan kwansuis niks by tot die vryheidstryd nie.

U as leser word egter opgeroep om die magdom feite en bewyse wat in hierdie reeks artikels aangebied is self te bestudeer, dit te toets aan die waarheid en dan u eie intelligente afleidings te maak.

Verwerp die verraad!

Te lank het ons toegelaat dat hul vernietigende konkelwerk ons volk skade berokken.

Mag ons hierdie maal met die Genade van Bo hierdie misleiers se verraderlike rol ontbloot, nog voordat hulle hierdie nuwe misleidingsaksie behoorlik van die grond af het.

Mag die Afrikaner Akkoord – wat ontwerp is om ons volk se verknegting in sy eie land te verleng – met die minagting verwerp word wat dit verdien.

Mag ons as Afrikanervolk, die wettige eienaars van die Republiek van Suid-Afrika, nie berus in die terug-bedel van ‘n stukkie van ons land, nadat ons politieke seggenskap oor ons eiendom ons deur verraad ontneem is nie.

Die land is ons land! Ons Godgegewe erfenis. Ons sal biddende bly vir die herstel van ons vryheid in ons Vaderland – geen bedrieglike plan om ons te laat skik vir ‘n klein stukkie daarvan sal ooit deur ons aanvaar word nie!

Lees dan nou in Deel 8 wat ons doen staan en wat ons ingesteldheid behoort te wees.

Regse Verraad (Deel 5)

Deel 1, Deel 2, Deel 3, Deel 4, Deel 5, Deel 6, Deel 7, Deel 8

Opsomming van gebeure tot dusver bespreek

In die voorafgaande gedeeltes het ons na ‘n breë omskrywing gekyk van die verraad wat in die aanloop tot die oorgawe van mag in 1994 deur regse leiers gepleeg is. Dit staan bekend as die IDASA-komplot omdat dit deur die Conservative Dialogue Program vanuit IDASA beplan en georkestreer is. Die suksesvolle operasies wat hulle van stapel sou stuur het bewerkstellig dat die leiers van die Volksfront betrek is by geheime samesprekings met die ANC (wat na die 1994-verkiesing politieke beheer oor ons land sou kry). Daardeur is die Volksfront-volgelinge verraai deurdat hul leiers die doel waarvoor die Volksfront in die lewe geroep is, versaak het.

Afrikaners gereed om ons land met hul lewe te verdedig

Aan die begin van 1994, met die “eerste demokratiese verkiesing” wat oor net 4 maande sou plaasvind was die lede van die Volksfront gereed om tot gewapende verset oor te gaan ten einde die oordrag van mag te verhoed. Die dreigende geweld wat deur ontstoke volksgenote as laaste uitweg sou uitbreek was inderdaad goed beplan en ingeoefen. Dit is ook in ‘n gesprek tussen genl. Viljoen en die Hoof van die Weermag, generaal George Meiring bevestig – dat op daardie tydstip ‘n geslaagde militêre staatsgreep uitgevoer sou kon word, maar wou Meiring by Viljoen weet: wat doen jy dan die volgende dag? Dit laat mens onwillekeurig dink aan die einste Constand Viljoen se woorde aan mnr. Jaap Marais nadat saamgestem is dat die De Klerk-regering in ‘n algemene verkiesing verslaan sou kon word: maar wat doen jy dan?

Staatsgreep moontlik

Dit sou dus moontlik wees om ‘n staatsgreep uit te voer en daar is ook besef dat die grootste deel van die Suid-Afrikaanse Weermag hulle by die regse magte sou skaar in die uitvoering daarvan – die sukses daarvan was dus gewaarborg. Daar is allerweë besef dat daar op daardie laat stadium geen ander uitweg meer oor was om die kapitulasie van die NP-regering voor ‘n onkapabele ANC-bende te keer nie. Daarvoor is gulde geleenthede tot die omverwerping van die NP-regering deur die demokratiese proses by meer as een geleentheid deur hierdie verraaier-leiers met voorbedagte rade deur hul vingers laat glip.

Nogeens deur die leiers verraai

Einde laaste sou hulle die ondersteuners ook in hierdie laaste loopvlak, die een van gewapende weerstand, in die steek laat. Die vernuftig-bedinkte planne in diep linkse hole soos IDASA-NP-Nasionale Inligting-Afrikanerbond-kringe was reeds op die tafel geplaas. ‘n Onsinnige, onsuksesvolle militêre ekskursie Bophuthatswana in was die laaste skuif in hul skaak-spel om hul volgelinge uit die gewapende opstand-plan te verkul.  

Die omgekoopte leiers van die Afrikanervolksfront was dus van meet af aan teen die omverwerping van die NP-regering – hetsy deur die demokratiese proses òf deur geweld. Dié leiers moes bloot ‘n soomvrye oorgang van Blank Suid-Afrika na kommunisties-beheerde Swart meerderheid fasiliteer. Hulle was bloot lakeie van die NP-regering.

Met die heengaan van generaal Viljoen berig die Citizen van3 April 2020 die volgende woorde deur Ramaphosa as huldeblyk aan Viljoen:

“…he would be remembered for influencing conservative movements into abandoning plans for military resistance to the democratic transition.”

“General Viljoen’s principal contribution was his success in demobilising conservative resistance to the transition in our country at a critical point in our history.”

Dié huldeblyk is ‘n skreiende erkentenis deur een van die destydse onderhandelaars van die ANC dat hulle die onderhandelaars van die Vryheidsfront ore aangesit het. Die uitkoms wat deur Viljoen se verraderlike optrede verkry is het die ANC se wildste verwagtinge oortref.

Dan berig die Britse Intelligensiediens se overte publikasie oor Afrika as volg oor dié verraderlike generaals:

“Significantly, the Freedom Front’s Gen. Constand Viljoen and General Tienie Groenewald, a former intelligence chief, have become allies of the new government and are feeding intelligence on the far right to the ‘reconstructed’ DMI [Departement Militêre Inligting]. Africa Confidential has learned it was Gen. Viljoen who passed key intelligence to DMI which led to the arrest of the first two of 33 far right-wingers, including key officials of the Afrikaner Weerstandsbeweging (AWB), in connection with a series of bomb blasts before the election.” (My nadruk).

Africa Confidential 3 Junie 1994

Die einste mense wat deur hulle gelei en voorberei is vir gewapende optrede in verset tot die weggee en oorgee aan die Swart meerderheid word nie net in die steek gelaat deur hulle te versaak nie, maar word ná die oorname ook deur hulle verraai en aan die vyandige magte uitgelewer!

Valse Selfbeskikking beloftes

Maar om ‘n verskoning te kon hê om nou skielik te gaan deelneem aan hierdie veelrassige verkiesing -terwyl die volgelinge deurentyd onder die indruk gebring is dat so ‘n verkiesing nooit sou plaasvind nie – selfs as dit dan militêr omvergewerp moes word, was die uitdaging. Maar daarvoor is ook reeds ‘n slinkse plan bekook en nou gereed om onthul te word.

Die regse Afrikaner moes nou oortuig word dat sy heil en enigste oorblywende kans op “Selfbeskikking” in ‘n eie grondgebied gesetel is in ‘n haastig saamgeflansde plan waaraan die Volksfrontleiers onverpoosd gewerk het. Dié plan is in die geheim bekonkel van kort na hul stigting reeds terwyl die ondersteuners deurentyd wysgemaak is dat die AVF die oorgawe-proses sou stuit, selfs al moet daar oorgegaan word tot geweld.

Ware doel van AVF

Moet nie vergeet nie dat, in teenstelling met die leiers se beloftes en ondernemings aan die lede van die Volksfront, die skepping van die Afrikaner Volksfront ‘n breinkind van IDASA was, en dat hulle uitgesproke geheime doel met die Volksfront was soos F van Zyl Slabbert dit in ‘n brief van 14 September 1993 gestel het:

“To promote and sustain dialogue between the centre right, i.e. Die Afrikaner Volksfront and the ANC.”

“To reduce the potential for violent confrontation;”

“To reach some constitutional compromise between the Afrikaner Volksfront and the ANC;

To persuade die Afrikaner Volksfront to support and participate in the forthcoming elections”. 

(Nadruk deur my toegevoeg)

In die lig van hierdie vooropgestelde (ware) doelstellings is daar toe in geheime samesprekings tussen Volksfrontleiers en ANC-amptenare gewerk aan ‘n constiutional compromise wat die Afrikaner Volksfront daartoe sou bring to support and participate in the forthcoming elections. Hierdie vergaderings het op gereelde basis plaasgevind vanaf Augustus 1993 reeds, in groot geheimhouding.

Memorandum van Ooreenkoms

Reeds in Desember 1993 is daar toe ‘n memorandum van ooreenkoms bereik. Hierdie Desember-ooreenkoms is uiteindelik, nadat die Vryheidsfront vroeg Maart 1994 deur generaal Viljoen in die lewe geroep is, in ‘n dokument bekend as die Afrikaner Akkoord opgeneem, en vorm die hoofdeel daarvan. Die geheime samesprekings wat dus al in 1993 deur die generaals, die Landbouleiers (Gous en Bruwer) asook verskeie senior leiers van die KP (Ferdi Hartzenberg, die Mulder-boeties, Tom Langley en ander) met die ANC saamgevat is in die Desember-ooreenkoms, die “Memorandum of Agreement” het uiteindelik net so as aanhangsel sy neerslag gevind in hierdie dokument, die Afrikaner Akkoord.

IDASA, die triomfantlike wenner!

Die ondertekening van hierdie dokument wat uit verraad teen ons volk ontvang en gebore is, het baie gepas plaasgevind in die kantore van IDASA. Dit was immers die hoogtepunt en groot oorwinningsmoment van die IDASA-komplot en daarom ook heel gepas dat dit daar moes geskied. Om groter smaling aan hul oorwinning toe te voeg is die samesteller van die dokument niemand anders nie as Frederick van Zyl Slabbert – IDASA-stigter wat ook ten nouste gemoeid was met die werksaamhede van die Conservative Dailogue Program wat vanuit IDASA bekonkel is.

Selfde ou verraad nou weer, selfde ou resep word gebruik

Die hartseer en uiterste ironie is dat hierdie selfde dokument nou, 30 jaar na die grootste verraad teen ons volk, opnuut weer aangebied word as ons volk se enigste hoop op Selfbeskikking. Nogeens word “leiers” vanuit die “centre right” aangewend om hierdie foefie opnuut op te dis aan ons volksgenote. En belangstelling daarvoor word deurentyd gewek deur blootstelling daarvan deur Boermedia. Ons volk is destyds platgeslaan deur hierdie mense se lae en gemene vuil spel wat ons ons seggenskap oor ons Godgegewe erfenis ontneem het. Die verslaenheid waartoe dit gelei het was die aanleiding daarvoor dat ons mense selfs dekades lank nie Geloftefeeste bygewoon het nie. As volk was ons in ons eer gekrenk deur die eerlose prysgawe van mag – asof ons ons voorgeslagte se durf en moed verraai het. Maar daardie verraad moet vierkantig op die skouers van die leiers van die NP en hul Volksfront/KP helpers gelê word. Húlle was  die rede dat ons politieke mag van ons weggesteel is sonder slag of stoot. Die Afrikaner was bereid om ten bloede toe te veg vir die behoud daarvan. Daarvoor was hy aan die voorberei en sou hy op bevel van sy leiers selfs die hoogste offer bring.

Ons weier om die status quo te aanvaar

Jong Afrikaners vra met reg waarom ons vandag in hierdie toestand verkeer. Hoe is dit moontlik dat ‘n land wat deur ons voorgeslagte uit die woesteny ontworstel is en deur offers van bloed en sweet ontwikkel is tot een van die voorste lande in die wêreld nou deur barbare regeer word. Hulle vra na die roem en eer van voorgeslagte wat kaalvoet oor die berge getrek en vir geen gevaar teruggedeins het nie. Wat hierdie land getem het en as erfenis ontvang het vir die Afrikanervolk in sy geslagte. Hoe kon ons die politieke beheer oor ons land verloor, dit as’t ware gewoon prysgee in 1994? Daarom is dit noodsaaklik dat die gebeure wat hiertoe aanleiding gegee het deeglik ondersoek en bekendgestel moet word.

Opwellende nasionalisme moet “bestuur” word

Maar in hierdie nuwe opbruising van volksnasionalisme sien die liberales die noodsaak om opnuut verraads-planne te smee. Hierdie golf van nasionalisme moet weer “bestuur” word, en moet soos in 1994 só gekanaliseer word dat dit weereens op niks sal uitloop nie.

Kan ons nou toelaat dat dieselfde verraad vanuit dieselfde kringe en boonop deur middel van dieselfde verraaiers-dokument – die Afrikaner Akkoord – weer teen ons volk gepleeg word? Die eindresultaat daarvan sal net wees om die volk net nog langer onder Nie-Blanke dwinglandy te hou. Hierdie dokument hou vir ons volk geen heil in nie. Om daardie rede kon dit selfs met “grondwetlike beskerming”, met die instel van ‘n “Volkstaatraad” en met die allerheilige “artikel 235” nie ‘n dooie duit vorder om daardie beloofde Volkstaat te laat realiseer nie.

Afrikaner Akkoord – Wat dit is.

In die volgende aflewering (Deel 6) gaan ons die Afrikaner Akkoord breedvoering ontleed. Dis haas tyd dat ons volksgenote weet wat presies daarin staan. Vir enige laerskoolkind wat dit ondersoek sal die onwerkbaarheid daarvan glashelder te siene wees. Na deeglike ontleding daarvan sal u saamstem dat na die Afrikaner Akkoord meer gepas verwys kan word as die Akkoord tot Voortgesette Knegskap van die Afrikaner. Dít, alleen is wat deur die nuwe verraad bereik sal word!

Regse Verraad (Deel 2)

Hierdie is deel 2 van ‘n uitgebreide artikel oor die verraad wat gelei het tot die verlies van die politieke mag van die Afrikaner.

Deel 1, Deel 2, Deel 3, Deel 4, Deel 5, Deel 6, Deel 7, Deel 8

Clive Derby-Lewis

Clive Derby-Lewis was ‘n lid van die topbestuur van die Konserwatiewe Party (KP). In ‘n onderhoud wat kort voor sy dood met hom gevoer is erken hy dat die algemene konsensus onder lede van die KP-koukus was dat hulle (die KP) ‘n Blanke algemene verkiesing sou kon wen. Met die aankondiging dat ‘n referendum gehou gaan word is die KP-koukus byeengeroep om ‘n besluit te neem oor deelname daaraan of nie. Daar is toe ‘n gelykoptelling van stemme, met Andries Treurnicht wat as leier die beslissende stem moes uitbring. Derby-Lewis reken dat Treurnicht toe die “grootste fout van sy politieke lewe” gemaak het deur ten gunste van deelname aan die referendum te stem.

Marais ywer vir algemene verkiesing

In die voorafgaande maande het die leier van die HNP, mnr. Jaap Marais, herhaaldelik oproepe op die KP-leiding gedoen om ‘n algemene verkiesing af te dwing deur die bedanking van hul setels deur al die KP-volksraadslede. Die reeks tussenverkiesings wat hierop sou volg sou onteenseglik toon dat die NP se steun drasties afgeneem het.  Dit sou die bewys wees dat die Blanke kiesers die grondwetlike hervormings waarmee die regering besig was verwerp en dat hy daarom nie ‘n mandaat van die keisers geniet om daarmee voort te gaan nie. Die hou van ‘n Blanke algemene verkiesing sou dus deur hierdie skuif afgedwing word. En soos vroeër gemeld, was daar algemene konsensus dat die NP dan ontsetel sou word. Selfs Constand Viljoen verklaar op 18 Augustus 1993 dat ‘n algemene verkiesing met 50 tot 60 persent gewen kan word.

Hierdie skuif sou die enigste oorblywende demokratiese weg wees waardeur die Nasionale Party se verraad gestuit kon word. Maar ten spyte daarvan dat die KP geweet het dat so ‘n verkiesing gemaklik gewen sou kon word, het Treurnicht daarteen besluit.

Vanuit geheime kringe kom geheime planne

Intussen is uit Regerings- en Inligtingskringe  ‘n fyn-bedinkte komplot gesmee ten einde te verseker dat hul planne van verraad teen ons volk enduit gevoer sou word, en dat dit nie deur regse verset in die wiele gery sou word nie. In hierdie komplot het generaal Constand Viljoen die sentrale rol vervul. Die regse verset wat besig was om sterk momentum op te bou en wat kon lei tot gewapende weerstand moes deur sy toedoen verhoed word. Daarbenewens moes die aandrang vir die hou van ‘n Algemene Verkiesing geheel ontmoedig word.

IDASA

IDASA is die afkorting vir The Institute of Democratic Alternatives in South Africa. Die instituut is in 1986 deur Frederick van Zyl Slabbert (voormalige leier van die Progressiewe Federale Party – nou die DA) in die lewe geroep. Hulle is befonds deur George Soros wat steeds wêreldwyd in lande se interne politieke sake inmeng.

Linkses ontmoet verbanne ANC in Dakar

In 1987 reël IDASA die Dakar-konferensie met die verbanne ANC. Prof. Abraham Viljoen (broer van Constand Viljoen) en Theuns Eloff (later uitvoerende direkteur van die FW de Klerk Stigting) was onder die groep liberaliste as lede van die Suid-Afrikaanse Afvaardiging. Let wel, op hierdie tydstip was die kommunistiese ANC wat gewapende terroriste-aktiwiteit teen ons land gepleeg het en honderde mense vermink en vermoor het deur bomontploffings soos die Kerkstraatbom in 1983 en ander terreurdade ‘n verbode organisasie. Dit kon dus as hoogverraad beskou word om met hulle sameprekings te voer.

Conservative Dialogue Program van IDASA

Hierdie selfde volksondermynende ver-linkse organisasie, IDASA, roep in 1992 die Conservative Dialogue Programme (CDP) in die lewe. Die CDP se doel was om regse leiers (waarvan meeste nié so regs was nie) te beïnvloed en hulle te bestuur ten einde te verseker dat De Klerk se verraad nie deur die opbouende regse verset ontspoor word nie.

AVF is CDP se baba

Een van die belangrikste projekte van die CDP was die stigting van die Afrikaner Volksfront (AVF) op 19 Mei 1993. Die doel was om ‘n sambreel-organisasie vir al die regse organisasies daar te stel, met ‘n bestuur wat deur IDASA se CDP beheer word. Generaals Constand Viljoen en Tienie Groenewald sou hierin leidende rolle vervul. Groenewald het aan die Sunday Times van 2 Mei 1993 bevestig dat die leiers van die KP “die generaals” gevra het om die “twistende regse faksies” byeen te bring en voeg dan daarby dat die eerste vergadering van regses (20 April 1993) – as aanloop op die stigting van die AVF die 19de Mei – die vrug was van “months of lobbying behind the scenes”.

CDP-oogmerke en betrokkenes

Van Zyl Slabbert van IDASA skryf op 14 September 1993 as volg aan Hans Daerr in Duitsland:

“The project [die CDP] is of critical importance in avoiding bloodshed in South Africa and promoting effective negotiations. Project purpouse: to promote and sustain dialogue between the centre right, i.e. the Afrikaner Volksfront and the ANC”

Oor wie hieraan deelneem skryf hy verder:

“The most likely persons involved – Afrikaner Volksfront – Genl. Constand Viljoen, Genl. Tienie Groenewald, Genl. C. Visser, Dr. Piet Gous [Vrystaat Landbou-Unie], Dries Bruwer [Transvaal Landbou-Unie]. ANC – Mr. Thabo Mbeki, Mr. Jacob Zuma, Mr. Mdadla.”

AVF se aard verraai

Hierdie val natuurlik uiters vreemd op, want die regse kieser wou glad nie met die ANC onderhandel nie. Juis omdat hulle die onderhandelings verwerp het was hulle nou ondersteuners van die AVF wat, volgens die Suid-Afrikaanse aanlyn-geskiedenis “… gestig [is] deur 21 Afrikanerorganisasies as gevolg van die toenemende behoudende teenstand teen die veelparty-onderhandelinge wat in Kemptonpark aan die gang was”.

IDASA het dus deur sy CDP geknoei om te verseker dat die Afrikaner Volksfront wat in die lewe geroep sou word se leiers reeds besmet is met “avoiding bloodshed in South Africa and promoting effective negotiations”. Hierdie (ver)leiers moes soos die NP handel: Praat na regs – om jou ondersteuners te paai en te laat glo dat jy hulle belange dien, terwyl jy in die geheim na links doen ten einde sekere vooropgestelde doelwitte te bereik. Omdat dit duidelik was dat die Blanke kieser nie die NP se hervormings gesteun het nie en bereid was om dit met wapengeweld teë te gaan, moes die AVF in die lewe geroep word met ‘n leierskorps wat in die hande van die NP sou speel. Dit het die onmoontlike – om ‘n konserwatiewe volk se land en politieke mag van hom weg te steel – moontlik gemaak.

Geen Algemene Verkiesing!

IDASA se CDP moes ook verseker dat die regses nie aandring op ‘n algemene verkiesing nie, aangesien dit ‘n einde sou bring aan die “hervomings” waarmee De Klerk besig was, hervormings wat uiteindelik tot die val van Blank Suid-Afrika sou lei.

Reeds op die tweede vergadering (7 Mei 1993 te Potchefstroom) as aanloop tot die stiging van die Afrikaner Volksfront is beklemtoon dat die AVF téén die afdwing van ‘n algemene verkiesing is. Enkele maande later sou dié standpunt bevestig word en is selfs besluit “dat die moontlikheid van ‘n algemene verkiesing onder blankes nie eens bespreek mag word nie”. Dit val natuurlik baie vreemd op omdat hierdie die maklikste manier sou wees om die onderhandelinge met die kommuniste oor ons eiendom en politieke mag stop te sit en dit was ook die enigste wyse waarop die NP se oorgawe op ‘n vreedsame wyse gestuit kon word. Daarom kan met reg gevra word: maar wat was die doel van die stigting van die AVF dan wel? As organisasie waarvan bereken is dat hy meer as een miljoen lede gehad het, het die AVF uiteraard oor hoë bedingingsmag beskik. Waarom is hierdie mag nie uitgeoefen nie? Waarom is die aandrang tot die afdwing van ‘n algemene verkiesing reeds vanaf die heel eerste vergadering deur die inisieerders van die AVF afgeskiet?

AVF-leiers gekaapte gekooptes

Die antwoord op hierdie tergende vrae lê opgesluit daarin dat die AVF sy ontstaan gehad het in die binnekamers van IDASA se CDP. Van meet af aan was daar agter die skerms gekonkel om leidende persone in die regse politiek asook afgetrede militêre leiers te betrek om IDASA (‘n verlengstuk van die Nasionale Party) se sinistêre doelwitte te bereik. Die ondersteuners van die Volksfront is verraai deur hierdie gekoopte leiers. Die leiers van die AVF het nooit die ondersteuners van die organisasie se sentiment gedeel nie, al het hulle voorgegee dat hulle die ondersteuners se belange dien.

Geheime AVF-onderhandelings met ANC

Onderhandelinge met die ANC-SAKP bende deur die AFV-leiers het in Augustus 1993 in die geheim afgeskop. As die ondersteuners hiervan moes weet sou hul die AVF-leiding verwerp en waarskynlik tot geweld oorgegaan het. Op 12 Augustus 1993 ontmoet genl. Viljoen Mandela aan dié se huis in Houghton, Johannesburg.

Later van tyd, in die jaar 2001 het Viljoen aan Max du Preez van die Sunday Independent gesê dat teen daardie tyd (Augustus 1993) die twee landbouleiers, Dries Bruwer en Piet Gous – albei prominente lede van die Volksfront-leiding – reeds in samesprekings met die ANC betrokke was. Dié samesprekings met die ANC is bemiddel deur Jurgen Kögel van IDASA. ‘n Jaar vroeër reeds (Maart 1992) het prof. Viljoen van IDASA gerapporteer dat hy goeie kontak bewerkstellig het met twee vooraanstaande lede van die KP, mnr. Dries Bruwer en dr. Piet Gous, en dat met hulle hulp dit nodig was om “programme van aksie te implementeer wat die wyds moontlike trefkrag sou hê”. Hierdie was ‘n jaar vóór die stigting van die Volksfront. Só is leiers geïdentifiseer en voorberei vir die misleidings-opdragte wat hulle in die AVF sou uitvoer.

(vervolg in deel3)                                                                                                                                                                                                                                                                                 

Die Verraad wat ons Politieke Mag vernietig het

2024-09-11

deur ANB Nuusbrief Redaksie

Die opspraakwekkende artikel wat hier volg werp lig op die verraad wat teen ons volk gepleeg is en wat daartoe gelei het dat die Afrikaner beheer oor die politieke mag van sy land verloor het. Dié verraad was slegs moontlik vanweë ’n komplot wat gesmee is deur die Nasionale Party, die intellensiedienste en sekere “regse” leiers. Alhoewel hierdie verraad, danksy dokumente met verdoemende getuienis wat kort na 1994 bekend geword het, reeds so vroeg as 1997 in breë trekke blootgelê is, is dit nou volledig bevestig met die vrystelling van die “Afrikaner Akkoord” in die onlangse verlede. Dieselfde verraderlike dokument word ironies genoeg nou weer opgehemel, asof dít die Afrikanervolk se sleutel tot selfbeskikking in ’n eie volkstaat lê. En helaas, diegene wat hulle nou by die verraderlike “Akkoord” skaar, sit opnuut die verraad van 1994 wetend of onwetend voort.

Die artikel gee ’n oorsig van daardie verraderlike gebeure, sodat ons volk toegerus kan word om die nuwe veragtelike pogings om ons te mislei, te identifiseer en aan die kaak te stel. Laat ons hierdie nuwe misleidingspogings verwerp met die minagting wat dit verdien. 

Heel Suid-Afrika ís ons land! Ons val nie vir die geelwortel van ‘n “Volksstaat” in ruil waarvoor verraaier-politici die politieke seggenskap oor ons erfdeel, Suid-Afrika, aan ‘n kommunistiese Swart meerderheid oorhandig het nie.  Dit bly ons vertroue en verlange dat die Here wéér aan ons vryheid sal skenk in ons ganse Vaderland, soos so dikwels in ons geskiedenis gebeur het… Sý Hand is nié te kort!

Omdat dit so lywige onderwerp is, het ons die artikel in 8 dele verdeel.

Deel1, Deel2, Deel3, Deel4, Deel 5, Deel 6, Deel 7 en Deel 8.

Hier volg dan nou die eerste deel:

REGSE VERRAAD (Deel 1)

Regs en Links

Die Afrikanervolk is soos meeste ander volke verdeel in twee groepe – dié wat vanweë ‘n diepgewortelde volksnasionalisme konserwatief van inbors is, en dié wat ‘n meer liberale uitkyk op die lewe het. Ons praat van die regses en die linkses. Beskou mens die geskiedenis van ons volk kan hierdie verdeling reeds van die vroegste tye gade geslaan word. So was die deel van die volk wat ‘n meer liberale siening huldig in die 18oo’s dié wat hul heel gemaklik onder Engelse bewind aan die Kaap gevoel het. Hulle beweeg aan die buiterand van die harde nasionalistiese kern waaruit ‘n volk saamgestel is. Daardie stel waardereëls wat die aard en wese van ‘n volk bepaal. Die konserwatiewe denker vind homself altyd nader aan hierdie kern, hy lééf hierdie waardes en koester dít wat sy volk uniek maak.  Die liberale mens is pragmaties in sy denke , individualisties en meer gesteld op eiebelang. Die konserwatis daarteenoor is beginselgebonde, sien homself as deel van ‘n groep en stel gewoonlik eiebelang ondergeskik aan die groter geheel waarvan hy deel vorm – hetsy dit sy gesin, familie, gemeente/gemeenskap of volk is. Sy benadering is om altyd vanuit beginsel, eerder as vanuit omstandigheid te handel.

Hierom moes die konserwatiewe Vryburger van daardie era homself losskeur van Britse oorheersing aan die Kaap, die vreemde in, Sy dryfveer: die drang na vryheid – om homself te kan wees en oor homself te kan regeer! Die liberaalgesinde kon egter maklik vir homself ‘n tuiste vind onder Britse oorheersing, solank hy vir hom en sy gesin ‘n gerieflike, gemaklike plekkie daar kon skrop.      

Anglo-Boere-oorlog

Netso het die liberaalgesinde volksgenoot tydens die Anglo-Boereoorlog geen probleem gehad om aan die Engelse perde en voer en hulp te voorsien nie – wel teen groot beloning en beskerming van homself, maar tot nadeel van die volk waaraan hy behoort. Soos dit die liberale denker betaam – deurentyd in sy besluitneming gedryf deur omstandigheid, eerder as beginsel, met eiebelang wat altyd prioriteit geniet.

Maar gedryf deur sy lojaliteit aan volk en land en in nastrewing van die vryheidsideaal wat hom deurgaans inspireer het die konserwatiewe Bittereinder ter wille van die hoër saak, in troue beginselvastheid, groot verlies en lyding verduur. Moed en durf asook vaste geloofsvertroue in die Almagtige wat sy volk tot hier gelei en bewaar het, besiel hom tot stryd en ontbering en die bring van hoë offers.

Die Afrikaner is oorwegend konserwatief

Kenmerkend van die Afrikanervolk is dat die oorgrote meerderheid van volksgenote nog altyd dié is wat hierdie nasionalistiese konserwatiewe waardes voorstaan. Daar bestaan ‘n sterk drang na behoud van sy erfenis en ‘n trots op sy herkoms en bestaansreg as volk voor God. Getuienis van ‘n behoudende, konserwatiefdenkende nasie. Die sterkste bewys daarvan is dat hy oor al hierdie eeue as Blanke volk bly voortbestaan het. Genetici bereken die persentasie van Afrikaners se Europese herkoms as 98.9%. As dit vergelyk word met die graad van rasvermenging in ander Afrika-lande met Blanke setlaars word die merkwaardigheid daarvan besef. Van byvoorbeeld die Portugese in Mosambiek en Angola bestaan alleen nog net hul taal, of ‘n brabbel daarvan wat deur ‘n baster-nageslag gebesig word. 

Die konserwatiewe waardes van behou, bewaar, beskerm, bemin, behoed, verinnig blyk dus duidelik die waardesisteem te wees waarvolgens die oorgrote meerderheid van ons volk hulself betuig.

Hoogtepunt van Afrikaner-nasionalisme

Met die oorwinning van die Nasionale Party in 1948 en in die jare wat daarop volg tot en met dr. Verwoerd se sluipmoord in 1966 bereik die Afrikaner-nasionalisme sy hoogtepunt. Op die vryheidspad van die Afrikaner was die daarstelling van ‘n Republiek in 1961 ‘n grootse moment. Daarmee is die volk se heerskappy oor Blank Suid-Afrika – van Messina tot by Kaappunt, bevestig en verseël, en ook internasionaal so erken. Hierdeur is die laaste greintjie Britse heerskappy afgeskud. Dit het eindelik beslag gegee aan generaal Hertzog se wekroep: “Suid-Afrika eerste!”.

Eerste afwykings

Ná dr. Verwoerd se moord het die verdeling tussen liberale en konserwatiewe volksgenote duideliker geword. Onder aansporing van buitelandse druk en met finansiële beloning deur vyandige geldmagte is Afrikanerleiers oorreed om meer liberale beleidsrigtings voor te staan. Gedagtes soos “detènte” – basies: paai die Swartman en gee hom gelyk om sy guns te probeer wen – is nou deur John Vorster wat dr. Verwoerd as Eerste Minister opgevolg het, aangehang. Vorster het begeer om deur sy uitwaartse beleidsrigting  sterk aansluiting met leiers van Swart buurlande te soek. Dit is egter onmiddellik deur hulle as swakheid gesien en het aanleiding gegee tot verhoogde vyandigheid deur hulle en het tot verhoogde druk vir verandering van Suid-Afrika se binnelandse beleid gelei.

Voete van klei

Die New York Times beskryf John Vorster as volg: “John Vorster, a far more subtle and flexible politician…’ Direk in kontras tot sy voorganger se onkreukbare beginselvastheid. Vorster se opvolger, PW Botha, se wekroep was “adapt or die”! Nie meer die beproefde beginselgegronde pad van die Nasionale Party soos vergestalt onder die leiding van Malan, Strijdom en Verwoerd nie. Nou verkennend na buite en voel-voel die donker in…

Só is die pad ingelui na die vernietiging van die ideale soos vergestalt in Republiekwording. Die weg is gebaan na selfvernietiging en oorgawe aan die “Swart meerderheid”. Dié oorgawe was dan ook inderdaad die gevolg op die afwykende beleidsrigtings wat deur die opvolgers van Verwoerd nagevolg is. Die waarskuwings deur “doemprofete” vanaf die jare 1969 en verder, dat hierdie afwykende beleid tot ‘n Swart meerderheidsregering sou lei is inderdaad presies 25 jaar later in 1994 bewaarheid. Diegene wat vrot eiers en tamaties gegooi het en vergaderings van vêrsiendes wat hierteen probeer walgooi het opgebreek het, moet vandag hul koppe in skaamte laat sak in erkenning dat daardie handjievol beginselvaste manne en vroue toe al die tyd reg was.

Hierdie gemors is ‘n produk van die liberale denke

Konserwatisme behou, Liberalisme vernietig. Konserwatiewe Blanke bewind het vooruitgang, netheid en  orde beteken, maar dit is in 1994 vervang met stagnering en agteruitgang, wetteloosheid, korrupsie, wanorde en chaos. Die noodwendige eindproduk van die toepassing van liberale beleidsrigtings.

Praat na regs, doen na links

Die vraag is natuurlik hoe dit moontlik was om hierdie oorwegend konserwatiewe volk langs liberale weë te kon lei tot oorgawe en selfmoord. Die antwoord: deur beoefening van oneerlike politiek. Praat na regs, maar doen in die geheim na links. De Klerk se Nasionale Party het in aanloop tot die 1992 referendum slagspreuke soos : Eie skole, eie woongebiede gebruik om die misleides te paai, die indruk te skep dat hulle die Afrikaner se belange wil beskerm. Elke denkbare vorm van laakbare misleiding is oor dekades deur die Nasionale Party aangewend om seker te maak dat hy nie sy oorwegend konserwatiewe kiesersbasis vervreem nie – iets wat definitief wel sou gebeur indien die leiers hul ware intensies, naamlik om die Blanke sy politieke mag te ontneem en hom derdeklas-burger in sy eie land te maak – sou bekendmaak.

FW hervorm koorsagtig

Die merkwaardige is egter dat prysgawe van politieke mag steeds nie in 1994 sou kon plaasvind sonder die toetrede van sogenaamde regse rolspelers nie. Teen die laat tagtigerjare het die volk reeds erg skepties gestaan teenoor die hervormingsplanne van De Klerk. Dat dit besig was om af te stuur op Swart meerderheidsregering het nou deurgedring tot die meerderheid van die Blanke kiesers. Hulle het tot die besef gekom dat FW en die Nasionale Party besig was om ons uit te verkoop. Dit het veral duidelik geword na FW de Klerk se toespraak op die 2 Februarie 1990 – die sogenaamde Rooi Vrydag toespraak (geskryf deur niemand anders nie as genl. Tienie Groenewald – later een van die “regse” generaals in die Afrikaner Volksfront!) De Klerk kondig met dié toespraak aan dat verbanne organisasies soos die African National Congress (ANC) en die SACP (Kommuniste Party) ontban word. Kort hierna laat hy Nelson Mandela vry, ten spyte daarvan dat Mandela botweg weier om geweld af te sweer – ‘n “ononderhandelbare” voorwaarde wat destyds deur die regering gestel is.

Die politieke gety draai skerp teen die regering. Momentum bou onstuitbaar op vir die omverwerping van die Nasionale Party by die stembus. Daarom moes De Klerk alles in werking stel om sy verraad teen die volk te voltooi voordat die volgende Blanke algemene verkiesing volgens die grondwet in September 1994 moes plaasvind. Sonder twyfel sou die Nasionale Party met daardie verkiesing ontsetel geword het. Die kiesers het deur die leuens en verkiesingspropaganda gesien en besef dat die toekoms van ons land en die Blanke beskawing in doodsgevaar verkeer het.

Potchefstroom en Virginia tussenverkiesings

Met die tussenverkiesings wat in 1992 in Virginia in die Vrystaat en kort daarna in Potchefstroom in die Wes-Transvaal plaasgevind het was dit duidelik dat die skrif aan die muur was vir die Nasionale Party-regering. Hulle sou ‘n algemene verkiesing nie kon oorleef nie.  In reaksie hierop kondig FW de Klerk enkele dae ná die Potchefstroom-tussenverkiesing die hou van ‘n referendum aan.

Vervolg in deel 2

                                                                                                                                   

ANB NUUSBRIEF: AAN JOU VRIENDE WORD JY GEKEN

31 Augustus 2024

Politieke onstuimigheid

Daar is sonder twyfel tans ‘n versnelde pas in ontwikkeling van politieke sake te bespeur. Die struikelende ANC poog om mag te sentreer na die insluiting van ander partye by die “Eenheidsregering” of GNU.

Van alle kante breek onstabiliteit los – regeringslui is wantrouig teenoor mekaar: die ANC as party is erg verdeeld; die Swart bevolking raak opstandig en kriewelrig met hul regering; heelwat van hulle, veral die SAKP-vleuel is ongelukkig met die insluiting van die DA in die regering; Nuwe DA-ministers kom agter dat dit makliker is om vanuit die opposisiebanke kritiek te lewer as wat dit is om hul departemente (waarvan die amptenary ANC-gesindes is) “reg te ruk”.

Ramaphosa se dae getel

Maar die grootste enkel bekommernis vir Ramaphosa moet sonder twyfel die geldmag wees. Hy is immers deur hulle grootgemaak – geskool en afgerig vir die pos wat hy tans beklee. Hy is daarom met hulle onderduimse planne en groot mag geensins onbekend nie.

En, soos met Zuma die geval was, is die gety besig om ook vir Ramapôs verkeerd te draai. Diegene wat hom aan bewind geplaas het is kennelik besig om te oorweeg of die alternatief wat hulle sedert 1994 in die hoed hou, nou in werking gestel moet word. En Ramaphosa maak nie deel uit van daardie planne nie.

Afrikanerbond/Broederbond se verraad

Die Afrikanerbond, wat voor 1994 as die Afrikaner Broederbond bekendgestaan het, was die argitekte van die Nuwe Suid-Afrika – die gemors waarin ons ons tans bevind. Hulle het hoogverraad gepleeg deur alreeds in 1985 in persoon, van hul destydse voorsitter, prof. Pieter de Lange, in New York met die toe verbanne en onwettige ANC, geheime samesprekings te voer.

Dit, nadat hulle op eie erkenning reeds vanaf die middel 70’s (skaars ‘n dekade nadat dr. Verwoerd uit die pad gehaal is), binne die Broederbond begin samesprekings voer het oor die (on)volhoubaarheid van die apartheidsbeleid. In dieselfde jaar van hul huigelagtige en verraderlike samesprekings met die ANC, verskyn die eerste dokument uit hul binnekring wat ‘n nuwe bedeling bepleit. Reeds in 1986 laat hulle ‘n dokument die lig sien wat ‘n Swart regering vir Suid-Afrika in die vooruitsig stel en dit ook so aanbeveel.

In die Broederbond-binnekring is die NP-regering se denke en beleid gevorm. Deur hulle toedoen is die klimaat en voorwaardes geskep vir oorgawe van mag aan ‘n kommunistiese regime.

Afrikaner-Afrika-Inisiatief

Hierdie selfde verraderlike organisasie is nou weereens betrokke by die beplanning van ‘n nuwe bedeling. Hiervoor is hulle ingebind in ‘n nuwe organisasie by name die Afrikaner-Afrika Inisiatief (AAI).

Die AAI stel hom by monde van sy sameroeper, Chris Opperman, ten doel om “die Afrikaner as inheemse gemeenskap in gesprek te laat tree met Afrika” en “Terwyl ons moet erken dat ons groot foute in die verlede gemaak het, is ons verbind tot ‘n toekoms in Afrika”.

Theuns Eloff

Die medevoorsitter van die AAI is dr. Theuns Eloff – voormalige voorsitter van die FW de Klerk-stigting. Hy het in 1989 die predikant-beroep verlaat vanweë die feit dat hy deel was van verdere geheime, onwettige samesprekings met die toe nog verbanne ANC daardie jaar, hierdie slag in Dakar.

Hy het gehelp met fasilitering van die “vredesooreenkoms” met die ANC in 1991, was deel van Kodesa en hoof van die administrasie van die Veelparty Onderhandelingsproses in 1993/4 – hy was dus instrumenteel in die versekering van oordrag van mag na ‘n Swart regering.

Wie is ingeskakel by AAI ?

By hierdie organisasie, die Afrikaner-Afrika Inisiatief, is die Afrikanerbond ingeskakel om weer opnuut planne daar te stel vir ‘n nuwe bedeling. Die verbasende is egter die politieke bedmaats wat saam met hulle hierdie reis onderneem: Ja, ons verwag om die FAK, die Thabo Mbeki Foundation, die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en kuns en natuurlik die Afrikanerbond hier te sien.

Hulle is immers almal ou bekende liberale organisasies, geswore vyande van die Afrikanervolk; almal meelopers van en aktiewe medewerkers aan die mislukte, huidige bedeling. Maar, baie insiggewend is die volgende organisasies wat vir sommige as verrassing sal kom: Solidariteit en sy meelopers soos Afriforum, Saai, Sakeliga en dan ook die Vryheidstigting van Carel Boshoff van Orania.

Geen heil vir die Afrikaner in bewindsrevolusies deur linkses

Ja, aan jou vriende word jy geken.

Die vriende van hierdie “regse Afrikaner-organisasies” vertel die volle verhaal van hulle eintlike doelwitte, en wys kristalhelder hul ware kleure!

Nogeens, soos in die laat 70’s van die vorige eeu gekonkel is om ‘n bewinds-rewolusie te bewerkstellig, is hierdie gespuis nou opnuut besig om ‘n alternatiewe regering vir die ANC daar te stel. En daarin lê vir die Afrikaner en sy vryheids-ideaal geen heil nie.

“Breë Gemeenskapsfront ”

In 2022 verklaar die Afrikanerbond dat ‘n burgerlike samelewing nie meer vir die regering wag nie, maar self die leiding moet neem om dienste te lewer en instellings te vestig.

En wie besing hulle in hierdie verband? Die Solidariteitsbeweging wie se nuwe kernkrag elektrisiteitsplanne deur hulle hoë lof toegeswaai word. Hulle verklaar verder: “dit (is) nou noodsaaklik dat burgerlike organisasies en gemeenskappe regoor Suid-Afrika moet saamwerk om alternatiewe oplossings vir die land se vele uitdagings, waaronder misdaad, lae ekonomiese groei, staatsverval en gebrekkige dienslewering, te vind.”

Op dieselfde trant bepleit dr, Corné Mulder, hoofsweep van die VF Plus in die Rapport van 24 Julie 2022 die daarstel van ‘n breë gemeenskapsfront, wat saamgestel moet word deur politieke partye, burgerlike organisasies, kerke, sakelui, akademici ensomeer.

Diegene aandadig aan ondergang van Blank SA hou “Ons sal self…” toesprake

In Oktober 2022 hou die Erfenisstigting ‘n gespreksessie.

Die sprekers is Barend du Plessis, oudminister van finansies, Koos van der Merwe, oud-KP-LV en Stoffel van der Merwe, oudminister van onderwys, Pieter Mulder, voormalige leier van die VF Plus, Flip Buys, voorsitter van Solidariteit, met ‘n ander Afrikanervyand, ds. Cassie Aucamp as gespreksfasiliteerder.

Almal voorheen aandadig aan die ondergang van Blank Suid-Afrika. Die sentrale tema van hul toesprake: “ons sal self” en “Afrikaners sal nou moet selfdoen”.

Wat is die liberales se oplossing na ineenstorting van huidige bestel?

Maar al meer kom in gesprekke voor dat “dinge nie so kan aangaan nie”. Die GNU behoort ook binnekort sy krake te begin wys, vanweë die radikaal verskillende denkwyses aldaar. Nie soseer in beginsel nie, as eerder in handelswyse. Die moontlikheid vir die ineenstorting van die huidige bestel word al groter.

Wanneer die bestel inmekaarstort wil die AAI se manne gereed staan om ‘n alternatiewe regering daar te stel – Siener se Doringbos-regering. 

Moenie jou laat mislei nie

Laat daar by die volbloed Afrikaner geen twyfel bestaan oor die beweegredes en duistere motiewe van hierdie onheilige alliansie nie. Moet u nie laat mislei dat die doel is om van die ANC ontslae te raak en dit daarom goedgepraat kan word nie.

Die duistere motiewe van hierdie mense wat ons voorheen met hul geheime planne in die huidige gemors laat beland het, bepaal dat hulle vorentoe ook nie vertrou kan word nie. Staan vas in u geloof, in die wete dat ons hulp en redding van Bo kom. Beginsels staan vas en word nie deur omstandigheid gedikteer nie.

Afrikaner-vryheid lê nie in “gesprek en samewerking met Afrika” nie, maar soos Jaap Marais gesê het: na binne, en na Bo!

Oproep tot die stryd.

Die Afrikaner Nasionalistiese Beweging weier om betrokke te raak by organisasies soos die AAI en sal steeds voortgaan om ons volksgenote teen misleidings soos hierdie te waarsku.

Vind ons Grondslag en Doelstellings, Kontakbesonderhede en Bankbesonderhede hier. Ondersteun ons in die stryd teen die liberalisme wat grootliks verantwoordelik was vir die oorgawe van alles wat vir ons dierbaar is aan die swart kommunistiese bestel, en ook verantwoordelik is vir die voortgesette aanslag op ons volk se Christelike waardes.

Ramaphosa se kabinet

Nuwe kabinet aangekondig

Die aankondiging van die Kabinet het as ‘n skok en teleurstelling vir menige blinkoog liberaliste gekom. Dit het nogeens hul geloof in die edele barbaar ‘n knou gegee. Daardie hoop wat hul koester dat die steenkool net lank genoeg en hard genoeg gepoets moet word en siedaar – ‘n blink diamant verskyn, is weereens beskaam!

Geen verrassing!

Vir die Afrikaner Nasionalistiese denker is dit egter glad nie verbasend dat Ramaphosa alle ooreengekome besluite verontagsaam en selfs op sy woord teruggegaan het nie. So is byvoorbeeld die ministerie van Handel en Nywerheid aan die DA beloof en toe skielik nie meer nie. Dis immers hoe Afrika-politiek werk. Die goue reël geld steeds: die Westerling moet hom glad nie daarby inlaat of hom daarmee laat besmet nie.

DA deur Ramaphosa uitoorlê

Die DA se onderhandelingspan met Helen Zille aan die hoof het moedig en aanvallend begin en op sterkte van hul ooreengekome
“statement of intent” vurig aangedring op sekere sleutel kabinetsposisies – ‘n volle 13 nogal, maar het skouspelagtig ineengestort toe Ramaphosa aandui dat minder as die helfte daarvan – ‘n skamele 6 portefeuljes aan hulle toegeken sal word.
Hul dreigement om dan te onttrek is onmiddellik teruggetrek toe dit blyk dat die ANC reeds met die EFF en MK van Zuma samesprekings voer. Die ooreengekome proporsionaliteitsbeginsel is gewoon deur Ramaphosa verontagsaam asof daar nooit so ‘n klousule in hul ooreenkoms was nie. ‘n Swetterjoel poste is toegeken aan nikswerd klein partytjies terwyl die ANC steeds amper 65% van die poste vir hulself reserveer. In so ‘n kabinet sal die ANC natuurlik domineer en die ander, insluitend die DA bloot
hul lakeie wees. Die grondslag is nou deur Ramaphosa gelê en kan verwag word dat hierdie trant sal voortduur – dit sal die regeerstyl van die ANC in die veelparty-kabinet wees – die Swart massa (ANC) regeer!

GNU op aandrang van Geldmag

Dat die uiteindelike daarstelling van ‘n Nasionale Eenheidsregering (GNU) met die DA en ANC as hoofrolspelers ‘n diepe wens en begeerte van die Geldmag is, is nie te betwyfel nie. Die kunsmatige reaksie van die geldmarkte telkemale – eers baie positief met die nuus dat die DA betrek word daarby, en dan weer ‘n sterk afplatting en merkbare val van die Rand met die latere berigte dat die DA moontlik kan onttrek – dui duidelik op die manipulering van die markte deur die groot maatskappye ten einde ‘n sterk boodskap te stuur. Ja, die Ruperts en Oppenheimers begeer heelhartig ‘n verswakte ANC-regering met hul Joods georiënteerde DA-kaders daarin opgeneem. Dit kan aanvaar word dat substansiële druk vanuit hierdie oorde op die DA uitgeoefen is
om die vernederende eind-aanbod van Ramaphosa te aanvaar.

Sal DA sukses behaal?

Ses ministeries sal voortaan deur die DA-ministers gelei word. Maar dié ministers sal hul vasloop teen die ANC-amptenary in elke departement wat nie sal wil buig of gehoorsaam sal wil wees aan hul nuwe DA-ministers nie. Daarbenewens sal die ANC-beheerde kabinet alles in werking stel om te verhoed dat die DA-ministers resultate bereik. Die sirkus het dus pas heelwat groter geword – daar lê baie drama en vermaak voor…
Van die 6 kabinetsposte wat aan die DA toegeken is word 4 deur Blankes en 2 daarvan, naamlik “Basic Education” en “Communications and Digital Technologies” deur Swartes gevul. Dit is benewens die nog 4 of 5 adjunk-ministerposte wat deur anderskleurige DA-lede gevul word. Dit kan verwag word dat daar snel geswig sal word onder die verleidelikhede wat deur die nuutverworwe magsposisies verkry word. Trou aan Afrika-styl sal die groot bedrae geld waaroor beskik moet word, gepaardgaande
met gul aanbiedinge van omkopery algou tot korrupsie en wanbestuur lei.

‘n Mens dink onwillekeurig terug aan die afdanking van Patricia de Lille as DA-burgemeester van Kaapstad in 2017 na opspraakwekkende gerugte van bedrog ten bedrae van honderde miljoene rand. Die DA het eers hard probeer om dit onder die mat in te vee maar moes later self hul eie burgemeester skors.

Proporsionaliteit in trurat

Die Pan African Congress (PAC) kon slegs 0.23% steun monster in die verkiesing, maar ook aan hulle word ‘n kabinetspos toegeken. Bid jou dit aan – uit 24 miljoen stemgeregtigde kiesers trek jy 77 544 stemme. En daarvoor ontvang jy ‘n kabinetspos. Dis seker maar hoe Ramaphosa die proporsionaliteitsbeginsel verstaan.

VF+ beloon vir verraad teen die Afrikanervolk

Die Vryheidsfront+ het natuurlik ook ‘n kabinetspos verwerf ten spyte van hul powere vertoning by die stembus. Hul steun het van 2,38% in 2019 tot 1,36% in 2024 gedaal, maar hulle word met ‘n pos in die kabinet beloon. Die volle verhaal is egter dat die ANC
diep in die skuld is by die VF+ aangesien die VF+ eiehandig verantwoordelik was vir die oordrag van die Blankes se politieke mag na die ANC-regering. Nadat die generaals (Viljoen en Groenewald) in die vroeë 1990’s die regse verset teen die onwettige oordrag van mag na die ANC gelei het en oor ‘n gewapende mag van 100 000 opgeleide soldate beskik het om die kapitulasie van die Nasionale Party onder FW de Klerk met wapengeweld te verhoed, het hulle enkele weke voor die 1994 verkiesing omgespring, hul manskappe (en die Afrikanervolk) verraai, en ‘n politieke party gaan stig (die Vryheidsfront) en inderhaas geregistreer om aan die verkiesing te kan deelneem, in
plaas daarvan om juis daardie onwettige verkiesing omver te werp soos aanvanklik deur hulle onderneem is. Daardie verraad wat tot kroning van die ANC gelei het is die rede waarom hulle nou so deur die ANC vereer word.
Die gepaste hantering sou die stel voor ‘n vuurpeleton wees…

GNU gedoem nog voor hy begin regeer

Hierdie hele ou mengelmoes wat nou die nuwe regering uitmaak is vanselfsprekend gedoem tot mislukking. Die onhoudbare spanninge kon selfs voor die samestelling van die GNU bemerk word, dit sal egter nou veelvuldig in intensiteit toeneem.
Voormalige politieke vyande is nou regeringsvennote, maar steeds met hul uiteenlopende is sterk kontrasterende uitgangspunte. Dink byvoorbeeld aan die Joodsbeheerde DA se beleid ten opsigte van Israel terwyl die ANC vierkantig agter die Palestyne staan. Die DA wil aansluiting vind by die Weste terwyl die ANC as stigterslid
van BRICS hul by die Russiese blok skaar. Ons kan vuurwerke verwag en sal dit inderdaad ook sien.

Nuwe politieke party?

Die linkse media is egter reeds hard aan die voorbereiding van die publiek vir die totstandkoming van ‘n nuwe politieke beweging wat hulle terstond die “South African Party” doop. Dit is klaarblyklik die Joodse Geldmag se wens dat die GNU mettertyd
sal metamorfeer in hierdie nuwe politieke beweging. Daarin is vir hulle meer stabiliteit as in die groeiende meer radikale sosialisties kommunistiese bewegings soos die EFF en MK. Hul grootste vrees is natuurlik dat hierdie twee partye weer eindelik met die ANC sal verenig en die geldbase se geldbelange dan genasionaliseer sal word. Daarom dan dat die totstandkoming van die GNU vir die Geldmag so ‘n hoë prioriteit geniet.

DA kapituleer, nou ANC-lakeie

Die konserwatiewe nasionalistiese Afrikaner moet homself sterk uitspreek teen deelname aan hierdie steeds onwettige regering oor ons Vaderland, die Republiek van Suid-Afrika. Diegene wat hulleself daarmee besmet meng hulle met die semels en sal eindelik verteer word. Soos die Voortrekkers op die harde manier moes leer dat Afrika-politiek nie eerbaar is soos die Witman se politiek nie, so sal selfs die liberaliste wat hieraan deelneem dit uiteindelik ook besef. Soos die DA se skandelike kapitulasie in die pas afgelope onderhandelings met die ANC, so sal alle toekomstige verskille ook hanteer word. En soos in enige koalisie het die man met die meeste lede die grootste sê. Dit geld selfs in beskaafde demokrasieë. Hoeveel te meer nog wanneer Afrika-politiek die botoon voer!

Verenig in verset BUITE die bestel

Die kieser wat vir die DA of VF+ gestem het in hierdie verkiesing is ontnugter. Wat bedoel was om ‘n stem in opposisie teen die ANC te wees is deur hul verkose leiers verander in steun aan en samewerking met die ANC. Dit hou vir die leiers eer, aansien asook gulle finansiële voordeel in, maar verraai die mandaat van die stemmer.
Hierdie ontgogelde mense sal deur ons ontvang en verwelkom moet word. Hulle is mislei en verraai en het daarom die verkeerde keuses uitgeoefen. Laat ons hulle inlig en lei op die pad wat sal lei tot die vryheid van ons volk. Dáárdie pad loop nié deur die
parlement of die huidige konstitusionele bestel nie!

Oproep tot die stryd.

Vind ons Grondslag en Doelstellings, Kontakbesonderhede en Bankbesonderhede hier. Ondersteun ons in die stryd teen die liberalisme wat grootliks verantwoordelik was vir die oorgawe van alles wat vir ons dierbaar is aan die swart kommunistiese bestel en ook verantwoordelik is vir die voortgesette aanslag op ons volk se Christelike waardes.

Die Progressiewe Liberalisme teenoor Ware Vryheid

Daar bestaan basies 2 politieke denkrigtings. Dit is die teenoorstaande gedagte-rigtings van konserwatisme teenoor liberalisme. Dit verteenwoordig twee onversoenbare pole aangesien die uitgangspunte van elkeen van hierdie twee ideologieë radikaal verskil.

Konserwatisme

Die konserwatisme is gegrond in die huldiging van tradisionele norme en waardes, dit handhaaf die beproefde weë wat deur die meule van die tyd as deugsaam en waar bewys is. Dit vind sy krag in samebinding, nasionalisme, volksverbondenheid en patriotisme. Die konserwatiewe denker stel altyd die groter belang van sy groep bo eiegewin. Hy heg hoë waarde aan die gesin, die geloof, die land, die volk.

Liberalisme

Daarteenoor is die liberalistiese denkwyse gebaseer op die geloof in individuele vryhede en regte. Die woord “liberalisme” is ontleen aan die Latynse woord “liber” wat vryheid beteken. Daar is by die liberale denker ‘n ewige drang na die wegbreek van reëls en norme, selfs al is dit bloot net ter wille van verandering, en gewoonlik as ‘n daad van rebellie (of met ‘n sterk element daarvan teenwoordig). Die sentrale gedagte is die vryheid van die individu, welke strewe gestel word bo enige ander belang. Die individu word as’t ware tot ‘n godheid verhef.

Die mens beklee dan die sentrale plek in sy eie bestaan, in plaas van God. Dit is humanisme – die verafgoding van die mens en sy regte.

Regte of voorregte

Die bekende Hervormde Kerk teoloog, wyle prof. AD Pont het dit gestel dat die mens geen regte het nie, hy het alleen maar voorregte voor God. Die hele versinsel van die liberale dogma van menseregte word deur hierdie enkel waarheid ‘n streep deurgetrek!

Ontwikkeling van die liberalisme

Die liberalisme het oor die afgelope 4 eeue gaandeweg verskeie metamorfoses (vervlakkings?) ondergaan. Ná die Wêreld-oorloë verkry dié ideologie sterk ondersteuning vanuit die Joods-beheerde media.

Vandaar word die gedagtes en denke van koerant-, boek- en tydskriflesers en teatergangers deur die liberale dogma besmet. Teen die 1960’s is die liberalisme geïnfekteer met sosialistiese ideologie, waarna dit verder ontwikkel tot die radikale “kulturele Marxisme” van die negentigerjare.

Die gevolge van liberalisme

Die liberale denkrigting rig in al sy metamorfoses die samelewing onnoembare skade aan. Dit is duidelik in terugskou van die geskiedenis waarneembaar. Die sosalisties/marxisties gedrewe ideologie het gelei tot die verval van menige Westerse lande tot “nanny states” – waar lui bevolkings staatmaak op subsidies en gifte vanaf die staat. Die staat voorsien selfs ‘n basiese inkomste aan elkeen wat te sleg is om te werk. Daarbenewens is morele en sedelike verval aan die orde van die dag.

Wat altyd reg was is skielik verkeerd, en die gruwelikste sondes word vergoeilik.

Dokter Lyle Rossiter (jnr), ‘n psigiater met meer as 35jaar se kliniese ondervinding, het in 2008 ‘n boek die lig laat sien met die titel: “The Psychological Causes of Political Madness”. Hierin skryf hy:

“Based on strikingly irrational beliefs and emotions, modern liberals relentlessly undermine the most important principles on which our freedoms were founded. Like spoiled, angry children, they rebel against the normal responsibilities of adulthood and demand that a parental government meet their needs from cradle to grave. A social scientist who understands human nature will not dismiss the vital roles of free choice, voluntary cooperation and moral integrity — as liberals do. A political leader who understands human nature will not ignore individual differences in talent, drive, personal appeal and work ethic, and then try to impose economic and social equality on the population — as liberals do. And a legislator who understands human nature will not create an environment of rules which over-regulates and over-taxes the nation’s citizens, corrupts their character and reduces them to wards of the state — as liberals do.”

Verdere verval van die liberalisme

Die Liberalisme is egter tans besig om in sy laaste, lelikste fase in te beweeg. Dit kan as Progressiewe Liberalisme beskryf word. Dit wortel steeds in die grondbeginsel van die klassieke liberalisme van die bevryding van die individu van enige vorm van kollektiewe saambinding. Nadat gesinne opgebreek is, rasgrense vernietig is, die vrou deur die “women’s lib” beweging bevry is en volke skaamgemaak is om nasionalisties en patrioties te wees is groot welslae behaal om die mens van elke vorm van samehorigheid tot ‘n groep te “bevry”. Hy is nou bloot ‘n eenling, ‘n wêreldburger wat nêrens behoort nie…

Die enigste twee oorblywende kollektiewe saambindings wat steeds voortbestaan is dié van geslag en van menswees self.

Volgens die Russiese filosoof, Aleksandr Dugin is dit juis in die strewe tot die vernietiging van hierdie laaste twee kollektief-onderskeidende maatskaplike identiteite waarin die laaste fase van die Liberalisme sy beslag kry.

Ontkenning van geslag

Dit het eerstens gelei tot die “trans-gender” dwalings, tesame met die promovering van die LBGTQ-beweging. Geslag is nou opsioneel – ten spyte daarvan dat dit reeds voor geboorte deur chromosoom-determinasie vasgelê is. Nee, dit is nou vloeibaar en afhanklik van die reg van die individu se vrye keuse daaroor. En dié nuwe malheid word deur die media gedryf en selfs deur regerings afgedwing. Dit word selfs ‘n wetlike oortreding wanneer iemand nie aangespreek word met die voornaamwoord van sy/haar/dit se eie keuse nie. Deur die implimentering van hierdie voorlaaste stap deur die Progressiewe Liberalis word gepoog om die kollektiewe identiteit van vrou-wees of man-wees die nek in te slaan.

Ontkenning van mens as kroon van die skepping

Die heel laaste stap is dan die vernietiging van die mensheid self. Vandaar die ywer van en hoë publisiteit aan psigopate soos Klaus Schwab en Yuval Harari. Hulle staan trans-humanisme, kloning van siellose mense, “intelligent design” en kunsmatige intelligensie (AI) voor. Als moet onder beheer staan van wat hulle die “elites” noem. Die einddoel – die vernietiging van die mensdom…

Verslawing aan Eenwêreld-regering

Ironies genoeg vind mens dat hoe verder die Liberalisme metamorfeer, hoe meer word mag gesentraliseer deur sinistêre owerhede. Dit, ten spyte van die eis van die klassieke liberalisme dat die mens vry is van reëls en regulasies, dat hy ongebonde is en na willekeur kan optree. Hy moes juis bevry word van die tirannie van regerings wat bv. sensorskap toegepas het. Sy reg van vryheid van spraak mog nooit ingeperk word nie. Maar wat sien ons nou ontvou? In toenemende mate word enige weerstand teen die Liberalisme gesensureer. Vryheid van spraak geld slegs vir dié wat saamstem met die magte in beheer. Die wat daarvan durf verskil se sosiale media-plasings word verwyder. Hulle word selfs krimineel vervolg wanneer teen die heersende narratief betoog word. Maar terselfdertyd word kranksinnige idees soos geslagsvloeibaarheid, selfdegeslag-huwelike, kloning van embrios en talle ander tot naarwordens toe in ons kele afgedruk.

Alles natuurlik in lyn met die daarstelling van ‘n Eenwêreld-regering. ‘n Diktatoriale entiteit wat totalitêre mag oor hul on-vrye onderdane sal uitvoer. Dít is die uiteinde van die Liberalisme.

Liberalisme ‘n selfvernietigende geestessiekte

By objektiewe evaluasie van die Liberalisme kan mens geen ander afleiding maak as dit gewoon kranksinnigheid is nie. Dis ‘n geestelike afwyking of dalk eerder ‘n geestessiekte. In die liberalis se strewe na totale vryheid beland hy hom uiteindelik onder totale diktatoriale beheer – met absoluut GEEN vryheid nie. As enkel-marionet word die individu – nou gestroop van sy samebindings wat eens aan hom kollektiewe bedingingsmag verleen het – uiteindelik verpletter deur algehele oorheersing. Die Progressiewe Liberalisme, as hoogtepunt van liberale denke, verraai die basiese spelreëls van die liberalisme, naamlik vryheid en gelykheid. Dit het inteendeel juis die opskorting daarvan ten gevolg deurdat die liberalis uiteindelik geestelike selfmoord pleeg. Daar kan dus met reg na die Liberalisme as geestessiekte verwys word.

Waarin kan ware vryheid dan gevind word?

Ware vrede en geluk word in die beproefde weë van die konserwatiewe denke gevind. Waar geloof in God, verbondenheid aan ‘n gesin en deel wees van ‘n volk sentraal staan. Daarin word saambindingskrag gevind. Waar omgee vir mekaar en die dien van hoër ideale voorrang bo eie gewin geniet. Waar die hoofdoel van jou bestaan is om God te prys uit dankbaarheid vir Sy ewige verlossing en die Godgewe gawes van taal, kultuur en goed in hierdie lewe.

Dáárin is ware vry-wees te vind!

Aandag Alle Opregte Afrikaners: Bly weg van die verkiesing.

Die verkiesing is voor die deur.  ‘n Beduidende getal Afrikaners het sedert 1994 nie gaan kruisie trek nie en sal dit ook nie met hierdie verkiesing doen nie. En omdat hierdie groepering van nie-stemmers gaandeweg groter raak, word elke moontlike toertjie ingespan om die Afrikaner by die stembus te kry. U sien, as die kerngroep van die ekonomie sy rug draai op die demokratiese proses, skep dit eintlik ‘n konstitusionele krisis. Want sien, ‘n nasie waarvan een kleur wegbly/ontbreek kan kwalik nog ‘n “reënboognasie” genoem word.

Maar ja, dié utopie van ‘n NSA met vrede en harmonie tussen al wat kleur en geur is, het net nooit werklikheid geword nie. Dit kán ook nie, dit het nêrens in die wêreld geslaag nie, hoe sou dit hier kon werk?!

Diepliggende verskille tussen rasse in Suid-Afrika

Tussen die rasse is daar nie net groot getalle-ongelykheid nie,  maar daar bestaan ook diepliggende kultuur-, geloofs- en beskawingsverskille . Die uitwissing daarvan is nie deur 30 jaar se bevoordeling van Swartes en diskriminasie teen Blankes bewerkstellig nie en sal ook nie gebeur in die eeue wat kom nie.

Mnr. Jaap Marais sê in Waarheid en Werklikheid:

Die sentrale probleem van die Suid-Afrikaanse staatkunde is dat ras en kleur nie maar net ‘nuanses van pigmentasie’ binne een nasie is nie, maar dui op diepgaande historiese en nog dieper genetiese verskille, wat saam sosiale, kulturele en godsdienstige afstand skep wat onoorbrugbaar is.

Ook sê Statistiek-SA se sensusopname van 2022: “Black South Africans remain the dominant population group at 81,4%.

Onderhandelde Uitslag

Dit beteken dat uit elke 10 mense wat sou kan stem, 8 Swart is. Dis nie te moeilik om ‘n berekening van die uitslag te maak nie… Wat ons wel met sekerheid kan sê, is dat ás die ANC se meerderheid tot onder 50% daal soos wat uit alle oorde en veral deur die Joods-beheerde media met groot trompetgeskal voorspel word, dan is dit vanweë die onderhandelde uitslag wat lank voor stemdag reeds bereik is, nie vanweë getelde stemme nie.

U kan uself nog herinner aan die opmerking van regter Kriegler, die OVK-voorsitter na die “eerste demokratiese” verkiesing in 1994. Hy is gevra of die verkiesing vry en regverdig was en sy reaksie: Mens kan nie verwag om in ‘n bordeel te werk en kuis te bly nie.

Daarna, is na die 1999-verkiesing berig dat 1,7 miljoen méér stemme “getel” is as waarvoor daar stembriewe uitgereik is!

En die denkende Witman krap in groterwordende ongeloof sy kop hieroor. Ook skaam hy hom oor dit waarna die verkiesing lei – die samestelling van wat “die parlement” genoem word, maar beter as ‘n sirkus beskryf kan word. Hy vra homself dan af: Waarom nog gaan stem?

Valse bewerings om mense na stembus terug te lok

Met hierdie groeiende wantroue onder ons mense verbaas dit dus glad nie dat slinkse foefies bedink word om die mense weer terug te lok stembus toe. Groot koalisies word gesmee, wat kwansuis die vermoë sou hê om die ANC te verslaan. Natuurlik geniet hierdie wensdenkery wye propaganda-dekking.

Moenie in dieselfde juk trek…

Die Afrikaner-nasionalis kan hom met niks hiervan vereenselwig nie. As gelowige hoor hy die woorde van die Korinthiërs-boek en weet dat dit vandag nog net so geldend is as toe dit geskryf is:

Moenie in dieselfde juk trek saam met ongelowiges nie, want watter deelgenootskap het die geregtigheid met die ongeregtigheid, en watter gemeenskap het die lig met die duisternis?

en verderaan:

Daarom, gaan onder hulle uit en sonder julle af, spreek die HERE …

                                                            II Kor. 6: 14 en verder

Wat die Afrikaner moet doen

Hy weet ook dat die huidige bestel deur verraad en bedrog op hom afgedwing is. Hy, as wettige eienaar van wat internasionaal as “Blank Suid-Afrika” bekendgestaan het, het nooit die dokumente geteken wat hom sy eiendomsreg ontneem het nie. Die referendum ter effekte daarvan is wel beloof, maar nooit aan die Blanke eienaars van die land gebied nie. Daarom is hierdie ‘n onwettige bestel.

Die hoë verantwoordelikheid rus op die Afrikaner wat sedert 1994 nie gaan stem het nie – en daardeur die legitimiteit van hierdie regime ontken het – om steeds enduit te veg vir die herstel van sy Vaderland as sy regmatige eiendom.

Hoe jou volk sy onafhanklikheid finaal kan verloor

Die Rehoboth-basters was voor “onafhanklikheidswording” van Suidwes in 1990 ‘n selfregerende volk met ‘n eie gebied. Hierdie onafhanklikheid/selfstandigheid is ook deur die Duitsers erken nadat hulle Duits-Wes gekoloniseer het. Maar in die euforie oor die oorwinning oor die Blankes in 1990 het die Basters hulle laat inbind in die nuwe Namibië, en ywerig aan die verkiesings deelgeneem. ‘n Skamele 6 jaar later wend hulle hulself tot die Hooggeregshof van Namibië ten einde hul onafhanklikheid en grondgebied te herwin. Hul appèl word egter deur die hof verwerp. Die rede – hulle het hulself vrywillig in die demokratiese proses laat inbind deur hul deelname aan die verkiesings en kan daarom nie as outonome volk met ‘n eie gebied herstel word nie.

Hier in die Republiek sien die prentjie daar heel anders uit, met honderde duisende Afrikaners wat sedert 1994 die verkiesings van die onwettige regime boikot. Ons het dus ‘n voorbehoude staatkundige reg tot die herinstelling van ‘n Blanke regering.

Diegene wat binne die regime wil opereer, sal nie vryheid bring nie

Daar is aan die regterkant van die Afrikanerpolitiek twee duidelike strome. Die een is nie ‘n vriend van die herstel van ons vryheid in ons vaderland nie. Dit is diegene wat binne-in die politieke bestel opereer en nou al daar vir 30 jaar probeer beding vir ‘n volkstaat (‘n afvalstukkie van ons vaderland). Terwyl hulle saam met die Afrika-politikus hul vergryp aan die vettighede van die soustrein. Daar kruip hulle voor hul Swart meesters en smeek vir die toekenning van ‘n stukkie grond wat kwansuis hul grondwetlike reg sou wees. Dié reg word hulle gegun deur die dokument van verraad – die sogenaamde Afrikaner-Akkoord – ‘n ooreenkoms wat die verraaier Constand Viljoen saam met die ANC en NP enkele weke voor die 1994-verkiesing onderteken het. Wat Viljoen eintlik belowe het en van verhoog tot verhoog verkondig het, was om die oordrag van mag  met wapengeweld te verhoed – daarvoor het hy inderdaad ook bevel gevoer oor ‘n mag van meer as 100 000 man. Maar in sy daad van grootste verraad het hy sy rug gekeer op sy volk en met hierdie troosprys – die “ingeboude grondwetlike reg op ‘n volkstaat”, ‘n party geregistreer (die Vryheidsfront) en self aan die verkiesing gaan deelneem. Maar helaas, 3 dekades later het hulle nog nie ‘n enkele morg afgesmeek gekry nie, en helaas is selfs die Volkstaatraad ontbind.

Verraderlike Afrikaner-Akkoord word weereens vir misleiding gebruik

Om sake te vererger is daar nou ‘n swetterjoel organisasies wat hulle kwansuis búíte die parlement wil beroep op daardie selfde verraderlike Afrikaner-Akkoord. Die dokument wat ons ten ene male tot vreemdelinge in ons eie land gereduseer het, word nou weer deur hulle aangegryp as ons laaste hoop. Hierin word hulle gesteun deur Boermedia wat aan hulle wye dekking verleen.  Hulle het inderdaad reeds deur die gestorwe en heropgeleefde Volksraads Verkiesingskomitee (VVK) die ANC-regering genader. Hulle het gepleit vir die reg van ‘n volkstaat maar moes vernederd en met leë hande daar weg.

Dit is ‘n futiele saak – die spul verraaiers in die parlement se onvermoë om dit binne die parlementêre stelsel te bewerkstellig, is daar voldoende bewys van. Waarom sal daar enige hoop wees om dit van buite die konstitusionele liggame te bereik? Dit is geheel onhaalbaar. Waarom dié dooie perd weer opsaal? Die Afrikaner-Akkoord is duidelik nie eens die papier werd waarop dit geskryf is nie – die ANC verag daardie ooreenkoms net soos wat hulle die NP se wigte-en-teenwigte geminag het.

Afrikaner-Akkoord geen uitweg

Sou hulle enigsins daarin slaag om die ANC daartoe te oortuig wonder mens of die mense die implikasies werklik bedink het. Ons laat dit daar dat hulle bereid is om te skik vir ‘n klein deeltjie van dit wat ons regmatige eiendom is. Daarmee kondoneer hulle die verraad en verleen hulle legitimiteit aan die onwettige regime.  Die dokument, die Afrikaner Akkoord, beding ‘n volkstaat – ‘n flentertjie grond wat nie ekonomiese of staatkundige selfstandigheid kan verseker nie. Dink byvoorbeeld aan Orania – wat doen Orania as die regering van NSA sy “grens” sluit en geen verkeer in of uit toelaat nie? As die NSA sy lugruim sluit kan daar nie eers ‘n vliegtuig daar gaan land nie. Hoe gaan in- of uitvoere plaasvind? Dalk moet ons in die geskiedenis gaan kyk na diegene wat blindelingse vertroue op Swart leiers plaas, soos Piet Retief…

In hierdie sinnelose scenario wil die organisasies wat hulle nou opnuut weer op die Afrikaner-Akkoord beroep ons nou inlei. Dit is absurd! As die VF+ dit nie na 30 jaar binne die parlement – grondwetlik ingestelde Volkstaatraad en al – kon regkry nie, vra mens onwillekeurig hoeveel dekades moet ons volk nog die dwingelandy onder Swart regering verduur terwyl hierdie Afrikaner-Akkoord-geelwortel opnuut as blufspel gespeel word! Dit val dus ook glad nie vreemd op om nou weer dieselfde gesigte wat destyds rondom Constand Viljoen se verraad versamel was, weer by hierdie nuwe beweging te sien nie. Laat ons dit maar prontuit op die naam noem – julle is weereens besig met verraad. Julle speel in die hande van ons vyande. Julle is instrumenteel daarin om die Afrikaner te verwar en hom van sy ware vryheidstryd weg te keer!

Die ware pad na herstel van die Afrikaner se vryheid

Laat dit hier hard en duidelik gesê word: Die Afrikaner se pad na die herstel van sy vryheid, na die herwinning van sy vaderland, lê BUITE die bestel. Dit behels die herstel van gans die HELE grondgebied van die Republiek van Suid-Afrika – sy regmatige eiendom! Daarvoor word nie onderhandel of gekruip nie – dit het FW en Viljoen en hul hedendaagse handlangers genoeg gedoen. Ons kibbel nie oor ‘n paar hektaar hier of daar nie. Ons beroep ons op ons volk se geskiedkundige reg tot volle seggenskap en beheer van ons volle grondgebied! Dié land is óns land, van die Kaap tot in Transvaal, ons skuld dit aan geeneen nie!

Oproep aan elke Afrikaner

Daarom roep ons elke Afrikaner op om die demokratiese proses te boikot – bly weg van die stembus, en versterk só ons saak deur geheel buite die bestel te bly – aangesien ons dit nie erken as ‘n wettige entiteit nie. Deur u stem te weerhou bevestig u dat hierdie regime geen legitimiteit oor ons volk het nie. So verwerp u hierdie bestel geheel en al! Bevestig aan die wêreld dat die Boer leef en sal oorleef. Dat hy sy reg tot vryheid sal handhaaf in die geloof dat sy God hom sal herstel in die land waarin Hy hom gevestig het.

Lewe die Boer!

Vegkop en die Strafkommando teen Msilikaats

Soos onthou deur AH Potgieter, junior, die derde seun uit sy vader se eerste huwelik. Hy is gebore op 15 Okt. 1830, en het hierdie verklaring in Feb.-Maart 1912 afgelê.

Terwyl die trekkerleier, Andries Potgieter, met ‘n ekspidisie weg van sy laer was op soek na Louis Trichardt en lang Hans van Rensburg, is sy laer deur die Matabeles aangeval. Die laer het toe besluit om te versit, weg van hul staanplek langs die Vaalrivier, en terug na Vegkop.

___

Solang as ons trek nog by die Vaalrivier was kom Stephanus Erasmus met ‘n komissie daar aan, om die land te besien. Hulle is die Vaalrivier deur, en toe ‘n ent van ons langs die rivier af getrek… Toe vader van Trichardt terugkom vind hy ons staanplek aan die Vaalrivier verlate, en net die lyke van die swartes nog daar. Hy het toe al op ons wa-spore gekom tot by Vegkop. Dit was ‘n grote blydskap toe hy daar kom, want almal het gedink dat hy en sy maats deur Silkaats vermoor was.

Silkaats het intussentyd ‘n tweede kommando naturelle uitgestuur om ons laer te kom aanval. Die swartes het eers op Erasmus se laer afgekom. Erasmus het dié môre vroeg te perd uitgegaan om te gaan skiet, langs die Vaalriver af. Toe hy die middag by sy laer terugkom, was dit al deur die swartes ingeneem, en al sy mense vermoor; maar die swartes was nog in die laer.

Erasmus het van ons laer hoër op langs die rivier geweet. Hy het toe ‘n wye draai om die swartes gery, om ook te kom waarsku, maar toe hy by ons staanplek kom, was ons al weg. Hy het ons toe al op onse wa-spore agternagesit, en eers by Vegkop het hy ons ingehaal.

Die Liebenbergs se trek was toe nog by wat nou Liebenbergsvlei is. Erasmus het hulle gewaarsku dat die swartes aan’t kom was, maar hulle wou dit nie glo nie, en het daar gebly. Erasmus is toe van hulle af weg om ons te kom waarsku. Van die Liebenbergs het hy gehoor dat ons by Vegkop was.

Toe Erasmus by ons kom het hy net sy perd, klere aan sy lyf, bandelier en geweer; al sy ander goed het in die slag gebly by sy laer.

Toe hy ons sy sware tyding vertel het, het vader dadelik sy jonger broer, Nicolaas, en sy swaer Piet Botha, gestuur om die Liebenbergs te gaan sê hul moet padgee, en ook na Vegkop toe kom. Maar toe hulle daar kom was die Liebenbergs al vermoor. Nicolaas Potgieter en Piet Botha het laat in die nag weer by ons teruggekom.

Die Voorbereiding

Toe Erasmus ons sy tyding bring, het almal dadelik aan die werk gegaan om onslaer so sterk as moontlik te maak. Doringbome word afgeskap en aangesleep, die bome word aan mekaar vasgebind en onder die waens ingesleep en deurmekaar gevleg, en toe met kettings vasgewoel, sodat dit onmoontlik vir die swartes sou wees om dit uit te sleep of af te kap met hul asgaaie.

Toe die laer so sterk was as wat ons dit kon maak, moes daar koeëls gegiet word. Elkeen het geweet dat daar geen tyd sou wees om die kruit en koeëls behoorlik met die laaistok vas te stamp nie, en daarom word die koeëls ‘n weinig kleiner gegiet as wat hul werklik moes wees, sodat hul vanself die loop kon inval, tot op die kruit.

Iedere koeël was toe weer byna deurgesaag in die vorm van ‘n kruis, elke koeël kry daardeur vier punte, wat weer aanmekaar gedruk word. As daar nou geskiet word, dan spat so ‘n gesaagde koeël in vier dele. Die vroue het sakkies gemaak. In elke sakkie was daar van 10 tot 12 lopers. Die sakkies was ook so dat hul die loop kon inval sonder dat ‘n laaistok nodig was om hul af te druk.

In die middel van die laer was vier waens getrek in die vorm van ‘n vierkant. Dit was aan die kante en bo-op bedek met velle, en moes dien as beskerming vir die vroue en kinders.

Die spanning bou op.

Die volgende môre, toe dit begin lig word, is my vader met die mans die laer uit om die swartes tegemoet te ry. Voor die geveg aanvang neem, het my vader met sy tolk vooruitgery na die swartes toe, om te probeer hul te beweeg om om te draai.

Die Matabele’s in oorlogsdrag.

Toe vader en sy tolk na genoeg kom, het die swartes op hul afgestorm en asgaaie op hul afgegooi. Toe vader nou eindelik insien dat dit onmoontlik sou wees om die saak op ‘n vredeliewende wyse te skik, het hy teruggejaag na sy mense.

Die swartes het hulle gevolg. Toe vader by sy mense kom, gee hy bevel om te skiet. Die swartes was al digby. Daar was geen tyd om posisie in te neem nie, elke man het sy geweer afgevuur, op sy perd gespring en dan weer voortgejaag. In die jaag moes hulle laai, dan weer halt, afspring en skiet; dan maar weer op die perd spring, jaag, laai, weer afspring en skiet.

Die swartes het maar altyd digby gebly. Op hierdie manier het die geveg voortgeduur tot hul naby die laer was. Toe gee vader bevel dat hul laer-toe moet jaag, sodat hulle die poort of ingang toe kon maak, die gewere skoonmaak, elke man sy bandelier en kruithoring aan kon kry en posisie inneem vóór die swartes by die laer kom.

Iedere man moes ‘n paar bakke of skottels by hom neem, om sy kruit, koeëls en lopers in te hou. In die geveg was daar geen tyd om ordentlik te laai nie. Elkeen moes maar ‘n handvol kruit neem, dit in die loop van die geweer laat val, en dan die koeël of lopers bo-op, en afvuur.

Die swartes het tot by ‘n spruit naby die laer gekom, daar het hulle gaan rus. Dit was omtrent twaalf uur toe ons mense die laer ingejaag het. Drie mans het die veld ingejaag in plaas van na die laer. Hulle het ons, en hul vroue en families daar in die steek gelaat.

Dit was ‘n benoude uurtjie vir ons, solank as die swartes daar by die spruit rus. My oom, Koos Potgieter, kon dit nie meer uithou nie. Hy sê toe aan my vader: “As die swartes moet kom, laat hul dan kom. Ek sal uitgaan en hul aanlok. As ek moet dood dan moet ek maar; dié wag kan ek nie langer uithou nie.”

Die Slag vind plaas.

My vader wou hom nie uit laat gaan nie, maar stap na sy wa, neem sy sweep-stok, bind daar ‘n rooi lap aan en swaai dit na die swartes toe. Die Matabeles neem die uitdaging aan, en begin aan te kom in twee horings. Toe die twee horings om ons laer was, sluit hulle aaneen, en storm toe met ‘n wilde geskreeu op die laer af.

Vader het beveel dat niemand moes skiet voordat sy eie skoot val nie. Toe die swartes omtrent 30 tree van die laer was, vuur vader; en toe was daar ‘n vreeslike geskiet, gefluit, gehuil en geskreeu. Die asgaaie was soos ‘n dikke swerm sprinkane in en oor die laer. Die swartes ruk en pluk aan die takke.

Ons mense verweer hul dapper, en eindelik moes die swartes terugtrek, met agterlating van enige honderde dooies. Hulle het net ver genoeg teruggetrek om buite die bereik van die ou Sannas te kom.

Vader het toe agt van die flukste en ratste manne uitgesoek, en met hulle stap hy die hek uit na die swartes toe, terwyl die ander mans posisie moes inneem op die waens en kiste. Toe vader met sy agt man na genoeg aan die swartes was, begin hul om te skiet. Die swartes storm op hulle af, vader en sy agt man vlug die laer in, en die ander mans moes dan die swartes terugskiet.

Dit het verskeie male gebeur, toe die mense merk dat sommige van die lyke, wat daar om die laer lê, sweet en ander nie. Met die in en uitgaan van vader en sy agt man, het die swartes ook ‘n ander plan bedink. Dit was: as hulle op die laer afstorm, moes ‘n klomp bly lê asof hulle geskiet was, om dan by die volgende keer, saam die laer te kan instorm. En dit was hulle wat in die warm son gelê en sweet het.

Van daar af was dit die gebruik by enige aanval om eers die wat lê en sweet, dood te skiet. Op dié manier het die geveg voortgeduur tot laat die aand, toe die swartes die vlug neem. Al ons vee het hulle bymekaar gemaak en meegeneem.

Gedenkteken wat opgerig is by Vegkop.

Na die Slag.

My twee ooms, Nicolaas Potgieter en Piet Botha is daar in die geveg gedood, en drie ander is gewond, een was ‘n Bekker, met ‘n asgaai in die kuit, een was Van Staden met ‘n asgaai deur sy mond, en die derde was ‘n vrou met ‘n asgaai in haar hoof. Na die geveg moes ons kinders en die volk help om die swartes weg te sleep. Daar was 36 of 37 man in die laer.

Vader het aan die sendeling Archbell, tyding gestuur van ons toestand. En hy het toe van die Koranna’s se beeste gekry en na ons toe gestuur. Daarmee het ons toe terug na Masoes se berg getrek.

Die strafekspedisie.

Toe ons by Masoes gekom het, het ons daar ‘n lang tyd versuim. My vader het sy broer, Koos, na die Kolonie gestuur om ons toestand aan die familie en vriende daar bekend te maak. Toe dit hulle bekend word, het daar dadelik 250 of 350 man na ons toe gekom. Daar is toe dadelik ‘n kommando van naby die 400 man onder bevel van my vader, gevorm om Silkaats te gaan straf.

Silkaats se hoofstad was toe in wat nou die Marico distrik is, en by die berg wat later bekend geword het as Ensil- of Enslins-berg.

‘n Kunstenaars voorstelling van Silkaats se stat.

Die laer kon nie oral met die kommando saam trek nie, omdat hulle te onbekend was met die wêreld en dit ook maar taamlik bergagtig was. Daar word toe besluit om die laer te trek n hele ent vanwaar Silkaats se krale was, en alleen met die perdekommando voort te gaan.

Nog vóór die kommando van Masoes af vertrek het, het ‘n swart-Kaptein Majebie om beskerming kom vra en as beloning vir die beskerming het hy onderneem om die kommando te lei teen Silkaats. Majebie het vroeër in die Transvaal gewoon, maar moes vir Silkaats vlug, en het hy met sy volgelinge in die Vrystaat kom woon.

‘n Aantal van Majebie se volgelinge het agtergebly waar die laer getrek was, om as bediendes behulpsaam te weesl terwyl ander met die perde-kommando meegegaan het as padwysers en bediendes.

Die perde-kommando het toe soveel kos en ammunisie meegeneem as wat hulle kon, en het vortgetrek na Marico, en daar het hulle drie dae met Silkaats geveg, voor die oorwinning behaal is. Die laer was te ver weg van die gevegsterrein vir die burgers om saans daarheen terug te kom.

In die môre begin die geveg, en dan veg hulle die hele dag deur tot dit begin laat word; dan eem die kommando al die vee wat hulle die dag buitgemaak het en trek daarmee weg, so ver as wat hulle kan kom. Dan moet die vee maar so onbewaak gelaat word, terwyl die kommando verder trek om tussen die swart-statte uit te kom, sodat hulle nie in die nag deur die swartes omsingel word nie.

Die nag kom die swartes en neem die beeste weg. Die volgende dag neem die kommando die vee spore tot hulle weer by die swartes kom, dan begin die geveg weer en duur voort tot dit laat word. Dan word die geskiedenis van die vorige aand weer herhaal. Na die geveg van die derde dag, het die swartes nnie weer die gebuite vee kom haal nie, maar het hulle op die vlug geslaan.

Die burgers en hul perde, was al só afgemat, hul kos was ook al gedaan en hul ammunisie byna ook, dat dit onmoontlik was om die swartes agterna te sit. Daar word toe besluit om a die laer terug te gaan, en vandaar na die staanplek by Masoes.

Daar gekom moes al die buit-vee uitgedeel word. Die vriende en familie wat van die Kolonie af gekom het, het geweier om iets te neem, maar het aan my vader gesê: Deel ons gedeelte uit onder die geruïneerde mense.

Die sendeling Lindley was werksaam onder Silkaats se swartes, maar na die gevegte het hy besluit om met die kommando saam te gaan. Hy was bang dat die swartes hom sal vermoor. Ek meen dat hy later na Natal gegaan het.

Aangesien ons nog al die tyd sonder grond was, word besluit om met ‘n gedeelte van die buit ‘n stuk grond te ruil. ‘n Gedeelte tussen die Modder- en Rietriviere word toe geruil van die swart-Kaptein Sikonjela. Daar het ons toe iets meer as twee jaar gewoon.

Majebie het ‘n stuk grond gekry langs die Skoonspruit, westelike Transvaal, en het met sy volgelinge daar gaan woon.

………………….

Bron: Voortrekkermense III; Gustav S. Preller; 1922