Nuwe kabinet aangekondig

Die aankondiging van die Kabinet het as ‘n skok en teleurstelling vir menige blinkoog liberaliste gekom. Dit het nogeens hul geloof in die edele barbaar ‘n knou gegee. Daardie hoop wat hul koester dat die steenkool net lank genoeg en hard genoeg gepoets moet word en siedaar – ‘n blink diamant verskyn, is weereens beskaam!

Geen verrassing!

Vir die Afrikaner Nasionalistiese denker is dit egter glad nie verbasend dat Ramaphosa alle ooreengekome besluite verontagsaam en selfs op sy woord teruggegaan het nie. So is byvoorbeeld die ministerie van Handel en Nywerheid aan die DA beloof en toe skielik nie meer nie. Dis immers hoe Afrika-politiek werk. Die goue reël geld steeds: die Westerling moet hom glad nie daarby inlaat of hom daarmee laat besmet nie.

DA deur Ramaphosa uitoorlê

Die DA se onderhandelingspan met Helen Zille aan die hoof het moedig en aanvallend begin en op sterkte van hul ooreengekome
“statement of intent” vurig aangedring op sekere sleutel kabinetsposisies – ‘n volle 13 nogal, maar het skouspelagtig ineengestort toe Ramaphosa aandui dat minder as die helfte daarvan – ‘n skamele 6 portefeuljes aan hulle toegeken sal word.
Hul dreigement om dan te onttrek is onmiddellik teruggetrek toe dit blyk dat die ANC reeds met die EFF en MK van Zuma samesprekings voer. Die ooreengekome proporsionaliteitsbeginsel is gewoon deur Ramaphosa verontagsaam asof daar nooit so ‘n klousule in hul ooreenkoms was nie. ‘n Swetterjoel poste is toegeken aan nikswerd klein partytjies terwyl die ANC steeds amper 65% van die poste vir hulself reserveer. In so ‘n kabinet sal die ANC natuurlik domineer en die ander, insluitend die DA bloot
hul lakeie wees. Die grondslag is nou deur Ramaphosa gelê en kan verwag word dat hierdie trant sal voortduur – dit sal die regeerstyl van die ANC in die veelparty-kabinet wees – die Swart massa (ANC) regeer!

GNU op aandrang van Geldmag

Dat die uiteindelike daarstelling van ‘n Nasionale Eenheidsregering (GNU) met die DA en ANC as hoofrolspelers ‘n diepe wens en begeerte van die Geldmag is, is nie te betwyfel nie. Die kunsmatige reaksie van die geldmarkte telkemale – eers baie positief met die nuus dat die DA betrek word daarby, en dan weer ‘n sterk afplatting en merkbare val van die Rand met die latere berigte dat die DA moontlik kan onttrek – dui duidelik op die manipulering van die markte deur die groot maatskappye ten einde ‘n sterk boodskap te stuur. Ja, die Ruperts en Oppenheimers begeer heelhartig ‘n verswakte ANC-regering met hul Joods georiënteerde DA-kaders daarin opgeneem. Dit kan aanvaar word dat substansiële druk vanuit hierdie oorde op die DA uitgeoefen is
om die vernederende eind-aanbod van Ramaphosa te aanvaar.

Sal DA sukses behaal?

Ses ministeries sal voortaan deur die DA-ministers gelei word. Maar dié ministers sal hul vasloop teen die ANC-amptenary in elke departement wat nie sal wil buig of gehoorsaam sal wil wees aan hul nuwe DA-ministers nie. Daarbenewens sal die ANC-beheerde kabinet alles in werking stel om te verhoed dat die DA-ministers resultate bereik. Die sirkus het dus pas heelwat groter geword – daar lê baie drama en vermaak voor…
Van die 6 kabinetsposte wat aan die DA toegeken is word 4 deur Blankes en 2 daarvan, naamlik “Basic Education” en “Communications and Digital Technologies” deur Swartes gevul. Dit is benewens die nog 4 of 5 adjunk-ministerposte wat deur anderskleurige DA-lede gevul word. Dit kan verwag word dat daar snel geswig sal word onder die verleidelikhede wat deur die nuutverworwe magsposisies verkry word. Trou aan Afrika-styl sal die groot bedrae geld waaroor beskik moet word, gepaardgaande
met gul aanbiedinge van omkopery algou tot korrupsie en wanbestuur lei.

‘n Mens dink onwillekeurig terug aan die afdanking van Patricia de Lille as DA-burgemeester van Kaapstad in 2017 na opspraakwekkende gerugte van bedrog ten bedrae van honderde miljoene rand. Die DA het eers hard probeer om dit onder die mat in te vee maar moes later self hul eie burgemeester skors.

Proporsionaliteit in trurat

Die Pan African Congress (PAC) kon slegs 0.23% steun monster in die verkiesing, maar ook aan hulle word ‘n kabinetspos toegeken. Bid jou dit aan – uit 24 miljoen stemgeregtigde kiesers trek jy 77 544 stemme. En daarvoor ontvang jy ‘n kabinetspos. Dis seker maar hoe Ramaphosa die proporsionaliteitsbeginsel verstaan.

VF+ beloon vir verraad teen die Afrikanervolk

Die Vryheidsfront+ het natuurlik ook ‘n kabinetspos verwerf ten spyte van hul powere vertoning by die stembus. Hul steun het van 2,38% in 2019 tot 1,36% in 2024 gedaal, maar hulle word met ‘n pos in die kabinet beloon. Die volle verhaal is egter dat die ANC
diep in die skuld is by die VF+ aangesien die VF+ eiehandig verantwoordelik was vir die oordrag van die Blankes se politieke mag na die ANC-regering. Nadat die generaals (Viljoen en Groenewald) in die vroeë 1990’s die regse verset teen die onwettige oordrag van mag na die ANC gelei het en oor ‘n gewapende mag van 100 000 opgeleide soldate beskik het om die kapitulasie van die Nasionale Party onder FW de Klerk met wapengeweld te verhoed, het hulle enkele weke voor die 1994 verkiesing omgespring, hul manskappe (en die Afrikanervolk) verraai, en ‘n politieke party gaan stig (die Vryheidsfront) en inderhaas geregistreer om aan die verkiesing te kan deelneem, in
plaas daarvan om juis daardie onwettige verkiesing omver te werp soos aanvanklik deur hulle onderneem is. Daardie verraad wat tot kroning van die ANC gelei het is die rede waarom hulle nou so deur die ANC vereer word.
Die gepaste hantering sou die stel voor ‘n vuurpeleton wees…

GNU gedoem nog voor hy begin regeer

Hierdie hele ou mengelmoes wat nou die nuwe regering uitmaak is vanselfsprekend gedoem tot mislukking. Die onhoudbare spanninge kon selfs voor die samestelling van die GNU bemerk word, dit sal egter nou veelvuldig in intensiteit toeneem.
Voormalige politieke vyande is nou regeringsvennote, maar steeds met hul uiteenlopende is sterk kontrasterende uitgangspunte. Dink byvoorbeeld aan die Joodsbeheerde DA se beleid ten opsigte van Israel terwyl die ANC vierkantig agter die Palestyne staan. Die DA wil aansluiting vind by die Weste terwyl die ANC as stigterslid
van BRICS hul by die Russiese blok skaar. Ons kan vuurwerke verwag en sal dit inderdaad ook sien.

Nuwe politieke party?

Die linkse media is egter reeds hard aan die voorbereiding van die publiek vir die totstandkoming van ‘n nuwe politieke beweging wat hulle terstond die “South African Party” doop. Dit is klaarblyklik die Joodse Geldmag se wens dat die GNU mettertyd
sal metamorfeer in hierdie nuwe politieke beweging. Daarin is vir hulle meer stabiliteit as in die groeiende meer radikale sosialisties kommunistiese bewegings soos die EFF en MK. Hul grootste vrees is natuurlik dat hierdie twee partye weer eindelik met die ANC sal verenig en die geldbase se geldbelange dan genasionaliseer sal word. Daarom dan dat die totstandkoming van die GNU vir die Geldmag so ‘n hoë prioriteit geniet.

DA kapituleer, nou ANC-lakeie

Die konserwatiewe nasionalistiese Afrikaner moet homself sterk uitspreek teen deelname aan hierdie steeds onwettige regering oor ons Vaderland, die Republiek van Suid-Afrika. Diegene wat hulleself daarmee besmet meng hulle met die semels en sal eindelik verteer word. Soos die Voortrekkers op die harde manier moes leer dat Afrika-politiek nie eerbaar is soos die Witman se politiek nie, so sal selfs die liberaliste wat hieraan deelneem dit uiteindelik ook besef. Soos die DA se skandelike kapitulasie in die pas afgelope onderhandelings met die ANC, so sal alle toekomstige verskille ook hanteer word. En soos in enige koalisie het die man met die meeste lede die grootste sê. Dit geld selfs in beskaafde demokrasieë. Hoeveel te meer nog wanneer Afrika-politiek die botoon voer!

Verenig in verset BUITE die bestel

Die kieser wat vir die DA of VF+ gestem het in hierdie verkiesing is ontnugter. Wat bedoel was om ‘n stem in opposisie teen die ANC te wees is deur hul verkose leiers verander in steun aan en samewerking met die ANC. Dit hou vir die leiers eer, aansien asook gulle finansiële voordeel in, maar verraai die mandaat van die stemmer.
Hierdie ontgogelde mense sal deur ons ontvang en verwelkom moet word. Hulle is mislei en verraai en het daarom die verkeerde keuses uitgeoefen. Laat ons hulle inlig en lei op die pad wat sal lei tot die vryheid van ons volk. Dáárdie pad loop nié deur die
parlement of die huidige konstitusionele bestel nie!

Oproep tot die stryd.

Vind ons Grondslag en Doelstellings, Kontakbesonderhede en Bankbesonderhede hier. Ondersteun ons in die stryd teen die liberalisme wat grootliks verantwoordelik was vir die oorgawe van alles wat vir ons dierbaar is aan die swart kommunistiese bestel en ook verantwoordelik is vir die voortgesette aanslag op ons volk se Christelike waardes.

Daar bestaan basies 2 politieke denkrigtings. Dit is die teenoorstaande gedagte-rigtings van konserwatisme teenoor liberalisme. Dit verteenwoordig twee onversoenbare pole aangesien die uitgangspunte van elkeen van hierdie twee ideologieë radikaal verskil.

Konserwatisme

Die konserwatisme is gegrond in die huldiging van tradisionele norme en waardes, dit handhaaf die beproefde weë wat deur die meule van die tyd as deugsaam en waar bewys is. Dit vind sy krag in samebinding, nasionalisme, volksverbondenheid en patriotisme. Die konserwatiewe denker stel altyd die groter belang van sy groep bo eiegewin. Hy heg hoë waarde aan die gesin, die geloof, die land, die volk.

Liberalisme

Daarteenoor is die liberalistiese denkwyse gebaseer op die geloof in individuele vryhede en regte. Die woord “liberalisme” is ontleen aan die Latynse woord “liber” wat vryheid beteken. Daar is by die liberale denker ‘n ewige drang na die wegbreek van reëls en norme, selfs al is dit bloot net ter wille van verandering, en gewoonlik as ‘n daad van rebellie (of met ‘n sterk element daarvan teenwoordig). Die sentrale gedagte is die vryheid van die individu, welke strewe gestel word bo enige ander belang. Die individu word as’t ware tot ‘n godheid verhef.

Die mens beklee dan die sentrale plek in sy eie bestaan, in plaas van God. Dit is humanisme – die verafgoding van die mens en sy regte.

Regte of voorregte

Die bekende Hervormde Kerk teoloog, wyle prof. AD Pont het dit gestel dat die mens geen regte het nie, hy het alleen maar voorregte voor God. Die hele versinsel van die liberale dogma van menseregte word deur hierdie enkel waarheid ‘n streep deurgetrek!

Ontwikkeling van die liberalisme

Die liberalisme het oor die afgelope 4 eeue gaandeweg verskeie metamorfoses (vervlakkings?) ondergaan. Ná die Wêreld-oorloë verkry dié ideologie sterk ondersteuning vanuit die Joods-beheerde media.

Vandaar word die gedagtes en denke van koerant-, boek- en tydskriflesers en teatergangers deur die liberale dogma besmet. Teen die 1960’s is die liberalisme geïnfekteer met sosialistiese ideologie, waarna dit verder ontwikkel tot die radikale “kulturele Marxisme” van die negentigerjare.

Die gevolge van liberalisme

Die liberale denkrigting rig in al sy metamorfoses die samelewing onnoembare skade aan. Dit is duidelik in terugskou van die geskiedenis waarneembaar. Die sosalisties/marxisties gedrewe ideologie het gelei tot die verval van menige Westerse lande tot “nanny states” – waar lui bevolkings staatmaak op subsidies en gifte vanaf die staat. Die staat voorsien selfs ‘n basiese inkomste aan elkeen wat te sleg is om te werk. Daarbenewens is morele en sedelike verval aan die orde van die dag.

Wat altyd reg was is skielik verkeerd, en die gruwelikste sondes word vergoeilik.

Dokter Lyle Rossiter (jnr), ‘n psigiater met meer as 35jaar se kliniese ondervinding, het in 2008 ‘n boek die lig laat sien met die titel: “The Psychological Causes of Political Madness”. Hierin skryf hy:

“Based on strikingly irrational beliefs and emotions, modern liberals relentlessly undermine the most important principles on which our freedoms were founded. Like spoiled, angry children, they rebel against the normal responsibilities of adulthood and demand that a parental government meet their needs from cradle to grave. A social scientist who understands human nature will not dismiss the vital roles of free choice, voluntary cooperation and moral integrity — as liberals do. A political leader who understands human nature will not ignore individual differences in talent, drive, personal appeal and work ethic, and then try to impose economic and social equality on the population — as liberals do. And a legislator who understands human nature will not create an environment of rules which over-regulates and over-taxes the nation’s citizens, corrupts their character and reduces them to wards of the state — as liberals do.”

Verdere verval van die liberalisme

Die Liberalisme is egter tans besig om in sy laaste, lelikste fase in te beweeg. Dit kan as Progressiewe Liberalisme beskryf word. Dit wortel steeds in die grondbeginsel van die klassieke liberalisme van die bevryding van die individu van enige vorm van kollektiewe saambinding. Nadat gesinne opgebreek is, rasgrense vernietig is, die vrou deur die “women’s lib” beweging bevry is en volke skaamgemaak is om nasionalisties en patrioties te wees is groot welslae behaal om die mens van elke vorm van samehorigheid tot ‘n groep te “bevry”. Hy is nou bloot ‘n eenling, ‘n wêreldburger wat nêrens behoort nie…

Die enigste twee oorblywende kollektiewe saambindings wat steeds voortbestaan is dié van geslag en van menswees self.

Volgens die Russiese filosoof, Aleksandr Dugin is dit juis in die strewe tot die vernietiging van hierdie laaste twee kollektief-onderskeidende maatskaplike identiteite waarin die laaste fase van die Liberalisme sy beslag kry.

Ontkenning van geslag

Dit het eerstens gelei tot die “trans-gender” dwalings, tesame met die promovering van die LBGTQ-beweging. Geslag is nou opsioneel – ten spyte daarvan dat dit reeds voor geboorte deur chromosoom-determinasie vasgelê is. Nee, dit is nou vloeibaar en afhanklik van die reg van die individu se vrye keuse daaroor. En dié nuwe malheid word deur die media gedryf en selfs deur regerings afgedwing. Dit word selfs ‘n wetlike oortreding wanneer iemand nie aangespreek word met die voornaamwoord van sy/haar/dit se eie keuse nie. Deur die implimentering van hierdie voorlaaste stap deur die Progressiewe Liberalis word gepoog om die kollektiewe identiteit van vrou-wees of man-wees die nek in te slaan.

Ontkenning van mens as kroon van die skepping

Die heel laaste stap is dan die vernietiging van die mensheid self. Vandaar die ywer van en hoë publisiteit aan psigopate soos Klaus Schwab en Yuval Harari. Hulle staan trans-humanisme, kloning van siellose mense, “intelligent design” en kunsmatige intelligensie (AI) voor. Als moet onder beheer staan van wat hulle die “elites” noem. Die einddoel – die vernietiging van die mensdom…

Verslawing aan Eenwêreld-regering

Ironies genoeg vind mens dat hoe verder die Liberalisme metamorfeer, hoe meer word mag gesentraliseer deur sinistêre owerhede. Dit, ten spyte van die eis van die klassieke liberalisme dat die mens vry is van reëls en regulasies, dat hy ongebonde is en na willekeur kan optree. Hy moes juis bevry word van die tirannie van regerings wat bv. sensorskap toegepas het. Sy reg van vryheid van spraak mog nooit ingeperk word nie. Maar wat sien ons nou ontvou? In toenemende mate word enige weerstand teen die Liberalisme gesensureer. Vryheid van spraak geld slegs vir dié wat saamstem met die magte in beheer. Die wat daarvan durf verskil se sosiale media-plasings word verwyder. Hulle word selfs krimineel vervolg wanneer teen die heersende narratief betoog word. Maar terselfdertyd word kranksinnige idees soos geslagsvloeibaarheid, selfdegeslag-huwelike, kloning van embrios en talle ander tot naarwordens toe in ons kele afgedruk.

Alles natuurlik in lyn met die daarstelling van ‘n Eenwêreld-regering. ‘n Diktatoriale entiteit wat totalitêre mag oor hul on-vrye onderdane sal uitvoer. Dít is die uiteinde van die Liberalisme.

Liberalisme ‘n selfvernietigende geestessiekte

By objektiewe evaluasie van die Liberalisme kan mens geen ander afleiding maak as dit gewoon kranksinnigheid is nie. Dis ‘n geestelike afwyking of dalk eerder ‘n geestessiekte. In die liberalis se strewe na totale vryheid beland hy hom uiteindelik onder totale diktatoriale beheer – met absoluut GEEN vryheid nie. As enkel-marionet word die individu – nou gestroop van sy samebindings wat eens aan hom kollektiewe bedingingsmag verleen het – uiteindelik verpletter deur algehele oorheersing. Die Progressiewe Liberalisme, as hoogtepunt van liberale denke, verraai die basiese spelreëls van die liberalisme, naamlik vryheid en gelykheid. Dit het inteendeel juis die opskorting daarvan ten gevolg deurdat die liberalis uiteindelik geestelike selfmoord pleeg. Daar kan dus met reg na die Liberalisme as geestessiekte verwys word.

Waarin kan ware vryheid dan gevind word?

Ware vrede en geluk word in die beproefde weë van die konserwatiewe denke gevind. Waar geloof in God, verbondenheid aan ‘n gesin en deel wees van ‘n volk sentraal staan. Daarin word saambindingskrag gevind. Waar omgee vir mekaar en die dien van hoër ideale voorrang bo eie gewin geniet. Waar die hoofdoel van jou bestaan is om God te prys uit dankbaarheid vir Sy ewige verlossing en die Godgewe gawes van taal, kultuur en goed in hierdie lewe.

Dáárin is ware vry-wees te vind!